بررسي تاثير كاربرد تركيبي ازن و كربوسيو در حذف كاتاليستي اتيل‌‌بنزن از جريان هواي آلوده

اتيل بنزن يكي از مهم ترين تركيبات آلي فرار و يكي از 189 ماده خطرناك آلاينده هوا است كه وجود آن در هواي فضاهاي بسته و باز مورد توجه بوده و همواره نگراني هايي را در آلودگي هوا بوجود آورده است. بنابراين بايستي قبل از انتشار به محيط زيست از جريان هواي آلوده تصفيه شود. اين مطالعه با هدف تاثير كاربرد تركيبي ازن و كربوسيو در حذف كاتاليستي اتيل بنزن از جريان هواي آلوده انجام شده است. مواد و روش ها اين مطالعه از نوع تجربي بود كه در آن از تركيب ازن و كربوسيو به عنوان كاتاليزور جهت حذف اتيل بنزن از جريان هوا استفاده شد. آزمايشات مربوطه در يك راكتور با جريان مداوم انجام شد و نتايج ازن زني كاتاليزوري با ازن زني ساده و جاذب كربوسيو مقايسه گرديد. نمونه برداري و آناليز نمونه ها با روش NMAM 1501 با استفاده از دستگاه GC مجهز به آشكارساز FIDانجام شد. يافته ها يافته هاي مورد بررسي نشان داد كارايي فرآيند ازن زني ساده در حذف اتيل بنزن از جريان هواي آلوده در غلظت هاي مورد مطالعه به طور متوسط كمتر از 25% مي باشد. همچنين كارايي بستر جاذب كربوسيو با افزايش غلظت آلاينده در ورودي راكتور كاهش مي يابد. در فرآيند ازن زني كاتاليزوري نسبت به جاذب كربوسيو بطور ميانگين در تمامي غلظت ها افزايش راندمان 45% مشاهده گرديد. نتيجه گيري با توجه به عملكرد فرآيند تركيبي ازن و كربوسيو و افزايش راندمان حذف اتيل بنزن در مقايسه با فرآيند ازن زني ساده و سيستم جاذب كربوسيو كاربرد اين فرآيند به عنوان روشي نويد بخش و جايگزين سيستم هاي رايج حذف تركيبات آلي فرار پيشنهاد مي گردد.