اصول مديريت زمان و آسيب شناسي آن در ديوان بهار

Principles of Time Management and its Pathology in the Divan of Bahar

بهره گيري از زندگي و رسيدن به موفقيت از جمله اهداف اساسي انسان‌ها است. يكي از مهم‌ترين گام‌ها در اين راستا تسلّط بر زمان و مديريت صحيح آن مي‌باشد و انسان‌ها به سوي كمال تا رسيدن به اصل، با گذر از آفت‌هاي روزگار( تلف كردن وقت) طي طريق مي‌كنند. نتيجه اينكه اگر كسي ارزش وقت را بداند ارزش عمر را دانسته است. آنچه در اين مقاله بازيابي و بررسي مي‌شود روش بهينه استفاده از زمان و عوامل آسيب رسان به آن در اشعار بهار است. اشعاري كه بر گذرا بودن عمر و غنيمت شمردن لحظه و زيستن در حال تأكيد دارد و همين امر، ميزان اهميت اين موضوع و ضرورت بررسي آن را نشان مي‌دهد. تحقيق با كنكاش در منابع مكتوب با شيوه پژوهشي- توصيفي انجام شده است.

Taking advantage of life and achieving success are among the main goals of human beings. One of the most important steps in this direction is to master time and manage it properly, and human beings move towards perfection until they reach the source by going through the poisons of life (wasting time) along the way. The result is that if one knows the value of time, one knows the value of life. What is being retrieved and reviewed in the present article is the optimal way to use time and its harmful factors in Bahar's poetries. Poetries that emphasize the transience of life and the grabbing the moments; this shows the importance of the mentioned subject as well as its necessity. The research sources are written references and the method is descriptive – research.