طبقه بندي لندفرم ها بر اساس شاخص موقعيت توپوگرافي (TPI) و ارتباط آن با ويژگي هاي زمين شناسي در حوضه آبخيز حكان (شهرستان جهرم)

در اين پژوهش هدف شناسايي و طبقه بندي لندفرم هاي مختلف در حوضه آبخيز حكان و همچنين ارتباط بين هر يك از لندفرم ها و واحد هاي زمين شناسي بررسي مي باشد. پژوهش از نوع توصيفي -تحليلي مبتني بر روشهاي كمي، ميداني، نرم افزاري و مدل سازي است كه در آن از روش TPI براي شناسايي و طبقه بندي لندفرم هاي منطقه مورد مطالعه استفاده شد. داده هاي ورودي در اين مدل شامل شيب، انحناي عرضي، انحناي حداقل و انحناي حداكثر است. نتايج طبقه بندي مورفولوژيكي منطقه مطالعاتي نشان داد كه منطقه مورد مطالعه شامل 10 نوع لندفرم (آبراهه، دره هاي آبراهه هاي مياني، زهكش هاي مرتفع، بالا رود، دره هاي u شكل ، دشت هاي كوچك، شيب هاي باز ، شيب هاي بالايي، يال هاي مرتفع، يال هاي شيب مياني، يال هاي مرتفع، قله كوه) است. بيشترين نوع لندفرم در منطقه مورد مطالعه مربوط به آبراهه ( %19/32) و بعد از آن قله ها ( %36/25) مي باشد. همچنين بررسي ها نشان داد كه منطقه مورد مطالعه شامل واحد هاي زمين شناسي SPh, Qt2, Qf, Plb, OE, Mr, Mm, Ma, Kb, EK ميباشد. نتايج حاصل از بررسي ارتباط بين واحدهاي زمين شناسي و لندفرم در منطقه مورد مطالعه نشان داد كه بيشترين درصد واحد زمين شناسي OE بوده كه در همه ي لندفرم ها داراي بيشترين درصد مي باشد. بعد از آن به جز لندفرم هاي كلاس 1 (آبراهه) بقيه لندفرم ها داراي بيشترين درصد واحد زمين شناسي QF مي باشند. لندفرم هاي كلاس 1 داراي درصد بيشتري از واحد هاي زمين شناسي Qt2, Qf, OE, Mr, Mm, Kb, EK نسبت به بقيه لندفرم ها است.