ارزيابي ميزان بارندگي بر وضعيت كيفي منابع آب زيرزميني در سال 1391 (مطالعه موردي: دشت زيدون شهرستان بهبهان)

در چند سال اخير كاهش بارندگي و وقوع پديده خشكسالي موجب تشديد تغييرات كيفي آب زيرزميني دشت زيدون شده است. بنابراين با هدف ارزيابي نوسانات بارندگي بر وضعيت كيفي آب زيرزميني و در راستاي بهبود مديريت بهره برداري و بهره وري بهينه از منابع آب زيرزميني، اين مطالعه انجام شده است. در اين مطالعه براي بررسي كيفيت آب زيرزميني دشت زيدون و ارزيابي نقش بارندگي در نتايج كيفي اين منابع، نمونه برداري از منابع آب دشت زيدون در دو مرحله انجام گرفت، ابتدا 10 نمونه از آب چاه هاي بهره برداري در فروردين 1391 به عنوان فصل تر و سپس 10 نمونه در شهريور ماه 1391 به عنوان فصل خشك برداشت گرديد. در نهايت نتيجه گرفته شد كه از لحاظ كيفي همراه با بارندگي، غلظت يون ها و املاح آب زيرزميني در اين دشت، بيشتر مي گردد، بدين معني كه در زمان ترسالي ها همراه با بارندگي كيفيت آب زيرزميني آبخوان، نامناسب تر مي شود كه پس از بررسي هاي به عمل آمده، حضور سازندهاي گچساران، ميشان و آغاجاري در شمال دشت، بالا بودن سطح آب زيرزميني در بعضي از مناطق به ويژه مركز دشت، از علل افزايش غلظت يون ها در زمان بارندگي در آبخوان زيدون مي باشد.