ارزيابي طرح‌هاي تغذيه مصنوعي اجرا شده در استان اصفهان

يكي از راه كارهاي موجود براي استفاده بهينه از منابع آب در شرايط بحراني وضعيت منابع آب زيرزميني و سطحي موجود، اجراي طرح هاي تغذيه مصنوعي مي باشد. اين سيستم ها با هدف ذخيره آب هاي سطحي مازاد در آبخوان هاي آب زيرزميني به منظور بهبود كمي منابع آب و همچنين بهبود كيفيت آب در طي گذر از لايه هاي مختلف خاك صورت مي پذيرد. اجراي طرح هاي تغذيه مصنوعي بنا بر روش هاي جديد در استان اصفهان قدمت چنداني ندارد و از سال 1366 آغاز شده است. در اين مدت 17 طرح تغذيه مصنوعي توسط شركت آب منطقه اي اصفهان در استان اجرا شده است. با توجه به هزينه هاي هنگفت طراحي و اجراي اين طرح ها، ارزيابي اين پروژه ها به منظور شناسايي نقاط قوت و ضعف آن ها اهميت زيادي دارد. در اين پژوهش به ارزيابي كلي اين طرح ها بر اساس 5 پارامتر اساسي مؤثر در عملكرد پروژه هاي تغذيه مصنوعي پرداخته شده است. بر اساس اين ارزيابي طرح هاي مذكور از نظر مكان يابي در مناطق مناسبي احداث شده اند، اما در اكثر موارد از نظر مطالعات قبل از اجراي طرح شرايط مناسبي نداشته اند. تعداد زيادي از طرح هاي اجرا شده از نظر اجرا و عملكرد وضعيت نسبتاً مناسبي دارند اما در مورد نحوه نگهداري و بهره برداري از آن ها لازم است تمهيدات مناسبي در نظر گرفته شود.