اثر عصاره آبي گل بنفشه (Viola cornuta) بر آسيب بيضه‌‌اي موش‌‌هاي صحرايي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

مقدمه گل بنفشه گياهي است كه به دليل خاصيت آرا بخشي از ديرباز مورد توجه طب سنتي بوده است. از آنجا كه آسيب بيضه اي يكي از عوارض بيماري ديابت است، اين تحقيق به منظور بررسي اثر درماني عصاره آبي گل بنفشه بر آسيب هاي بيضه اي ناشي از ديابت انجام شد. مواد و روش ها در اين مطالعه، 40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با محدوده وزني g 220±200 به چهار گروه ده تايي تقسيم شدند: گروه شاهد (سالم)، گروه ديابتي (كه از طريق تزريق درون صفاقي mg/kg 55 استرپتوزوتوسين ديابتي شد)، گروه تجربي1 (ديابتي + mg/kg 100 عصاره آبي گل بنفشه) و گروه تجربي 2 (ديابتي + mg/kg 200 عصاره آبي گل بنفشه). گروه هاي تجربي پس از دو ماه ديابتي شدن، به مدت پنج هفته عصاره را به روش گاواژ دريافت كردند. در ابتداي هفته پنجم برش هاي بافتي بيضه ها مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها موش هاي ديابتي كاهش چشمگيري در قطر ±0/053 0/98 و تعداد سلول هاي اسپرماتوگوني 2/10 ±61/2 نشان دادند. در گروه هاي تجربي 1 و 2 تغييرات مورفولوژيك ايجاد شده به وسيله ديابت به طور معني داري افزايش يافته و با كاهش سلول هاي زاينده در لايه ژرمينال همراه بود. نتيجه گيري مصرف عصاره آبي گل بنفشه، آسيب هاي بيضه اي در موش هاي صحرايي ديابتي شده را به طور معني داري افزايش داد و اين عصاره قابليت درمان آسيب هاي بافتي بيضه و افزايش سلول هاي زاينده را نداشت.