گزارش فني: تاثير سدهاي آبخيزداري بر كميت آب‌هاي زيرزميني (مطالعه موردي: سد سنگي ملاتي زروم- روستاي چاه غربال بخش توكهور، استان هرمزگان)

تغذيه مصنوعي آبخوان ها يك استراتژي براي بهبود و توسعه منابع آب زيرزميني است. در كشور ايران هزينه هاي زيادي صرف احداث طرح هاي تغذيه مصنوعي مي گردد. عمليات آبخيزداري يكي از مهم ترين پروژه هاي تغذيه مصنوعي است كه هر ساله اعتبارات زيادي از منابع ملي براي اجراي آن ها هزينه مي شود. لذا ارزيابي اثرات اين پروژه ها بر آبخوان ها بسيار مهم است. اين تحقيق با هدف بررسي ميزان اثر بخشي سد سنگي ملاتي زروم بر كميت آب زيرزميني قسمتي از دشت توكهور انجام پذيرفت. بدين منظور از دادهاي سطح ايستابي دو حلقه چاه شاهد و سه حلقه چاه آزمايشي در يك دوره آماري 14 ساله (از سال آبي7776 تا 9089) استفاده شد. براي بررسي اثر سد بر سطح ايستابي آب دشت مذكور، آمار به دو دوره قبل از احداث سد (8376) و بعد از احداث سد (9083) تقسيم شدند. نتايج نشان داد با وجود اين كه داده هاي بارش منطقه در دوره قبل و بعد از اجراي پروژه تغييرات چنداني نداشته، ولي سطح آب در همه چاه هاي آزمايشي در دوره بعد از اجراي طرح افزايش ولي در چاه هاي شاهد كاهش يافته است. اين موضوع نشان دهنده تاثير مثبت اجراي طرح مذكور روي سطح ايستابي دشت توكهور مي باشد.