تعيين مناسب‌ترين توزيع آماري براي پيش‌بيني دبي متوسط سالانه با دوره‌هاي بازگشت مختلف (مطالعه موردي: 6 ايستگاه هيدرومتري در استان گيلان)

عملكرد هر پروژه آبي بستگي به پيش بيني وقايع هيدرولوژيكي در آينده دارد .در هيدرولوژي استفاده از مدل هاي فيزيكي براي پيش بيني وقايع آينده مقدور نمي باشد و غالبا از مدل هاي مجرد كه سيستم را بر اساس مفاهيم رياضي تشريح مي كند استفاده مي شود. استفاده از توزيع هاي آماري براي برآورد دبي متوسط سالانه با دوره هاي بازگشت مختلف جهت طراحي سازه هاي آبي يكي از روش هاي متداول است. در اين تحقيق براي به دست آوردن مناسب ترين توزيع هاي آماري جهت برآورد دبي متوسط سالانه با دوره هاي بازگشت مختلف، داده هاي دبي متوسط سالانه 6 ايستگاه هيدرومتري استان گيلان به نام هاي پونل، رودبارسرا، طول لات، شلمان، ماشين خانه و هراتبر؛ طي يك دوره آماري 50 ساله (سال 1344 تا 1394) جمع آوري گرديد. با استفاده از روش ران تست (Run Test) تصادفي بودن داده ها، تست گرديد و سپس با انواع توزيع هاي آماري مربوطه در محيط نرم افزار SMADA كه مبتني بر روش گشتاورها مي باشد برازش داده شد. در نهايت بهترين توزيع با استفاده از شاخص هاي آماري ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE) و ميانگين درصد خطاي مطلق (MAPE) براي همه ايستگاه ها هيدرومتري تعيين شد. نتايج نشان داد كه آمار دبي متوسط سالانه ايستگاه ها پونل، شلمان، طول لات، ماشين خانه و هراتبر با توزيع لوگ پيرسون نوع سه (Log pearson type III) و ايستگاه رودبارسرا با توزيع لوگ نرمال سه پارامتري (3Parameter Log Normal) بيشترين برازش و انطباق را نشان مي دهند. بنابراين با استفاده از بهترين توزيع ها كه در بالا ذكر شد دبي هاي با دوره بازگشت 2، 3، 5، 10، 25، 50، 100 و 200 ساله برآورد شدند.