بررسي ارتباط بين رخداد حوادث شغلي و الگوي رفتاري در بين كارگران يكي از خطوط مونتاژ موتورسيكلت

مقدمه: يكي از عوامل مهم در بروز حوادث شغلي رفتارهاي نا ايمن افراد مي باشد كه مي تواند بر نگرش ايمني تاثير منفي داشته باشد. افراد با الگوي رفتاري نوع A، با ويژگي هاي شخصيتي از جمله عجول بودن، رقابت طلبي، خصومت و پرخاشگري مي توانند در رخداد حوادث شغلي در محيط هاي كاري موثر باشند. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين رخداد حوادث شغلي و الگوي رفتاري در بين كارگران انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1396 در بين 60 نفر از كارگران شاغل در يكي از خطوط مونتاژ موتور سيكلت در تهران انجام شد. به منظور تعيين الگوي رفتاري از پرسشنامه الگوي رفتاري Friedman و Rosenman استفاده شد. همچنين رخداد حوادث و شبه حوادث ثبت شده در واحد ايمني و بهداشت مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. يافته ها: ارتباط آماري معني داري بين الگوي رفتاري نوع A و B با رخداد حوادث و شبه حوادث يافت شد، به طوريكه شانس رخداد حادثه و شبه حادثه در افراد با الگوي رفتاري نوع A، به ترتيب 4/85 و 4/65 برابر شانس نسبت به افراد با الگوي رفتاري نوع B مي باشد. همبستگي آماري معني دار و مثبتي بين نمره الگوي رفتاري با فراواني حوادث و شبه حوادث يافت شد. نتيجه گيري: افراد با الگوي رفتاري نوع A، به علت داشتن رفتارهاي خطرناك، بيشتر دچار حادثه مي شوند. بنابراين يكي از راه حل هاي بهبود رفتارهاي خطرناك ايمني و جلوگيري از رخداد حوادث و شبه حوادث در محيط هاي كاري، انتخاب افرادي با رفتارهاي كم خطرتر به ويژه براي فعاليت هاي با ريسك بالا مي باشد.