ارزيابي ريسك به روش FMEA و تاثير استقرار سيستم مديريت يكپارچه (IMS) بر عدد اولويت ريسك (RPN)

مقدمه: ارزيابي ريسك يك روش سازمان يافته براي شناسايي خطرات و برآورد ريسك براي كاهش ريسك به يك سطح قابل قبول بوده است. همچنين با توجه به روند رو به افزايش پياده سازي سيستم مديريت يكپارچه (IMS) در صنايع مختلف جهت بهبود سطح استانداردهاي ايمني، بهداشت و محيط زيست بر آن شديم تا تاثير استقرار اين سيستم را بر شاخص هاي پايش عملكرد ايمني با استفاده از ارزيابي ريسك به روشFMEA و محاسبه مقدار RPN بسنجيم. روش بررسي: اين مطالعه يك پژوهش مداخله اي مي باشد. در اين مطالعه ابتدا تمامي فعاليت هاي پر خطر سازمان شناسايي گرديد، سپس مقدار RPN را با استفاده از حاصلضرب شدت (A)، احتمال (B) و كشف (C) به دست آمد و با توجه به سطح قابل قبول سازمان و نمودار پارتو (80:20) RPN هاي غير قابل قبول سازمان شناسايي و براي آن ها اقدام اصلاحي انجام شد. يافته ها: ميانگين RPN طي سال هاي 1389 تا 1393 به طور معني داري كاهش يافته است. با توجه به اينكه تعداد فعاليت ها با گسترش خط توليد افزايش يافته ولي محاسبات نشان مي هد كه در سال 91 و 93 به طور معني داري مقدار RPN نسبت به سال هاي پيشين كاهش يافته است (0/05 P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه پياده سازي سيستم مديريت يكپارچه (IMS) به طور معني داري بر روي شاخص هاي ارزيابي ريسك ايمني به روش FMEA تاثيرگذار بوده و باعث بهبود سطح ايمني كارخانه مورد مطالعه گرديده است.