ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر طبقه بندي‌هاي اقليمي در قسمت‌هايي از شمال غرب ايران

تغيير اقليم يكي از مهمترين چالش هايي است كه بخش هاي مختلف زندگي بشر را تحت تأثير قرار داده است. در اين مطالعه ابتدا نوع اقليم در دوره پايه (1979-2009) در دو ايستگاه اروميه و خوي طبق طبقه بندي هاي اقليمي دومارتن و سليانينف مشخص گرديد. پس از ارزيابي توانمندي مدل ريزمقياس نمايي LARSWG در دوره پايه، از بين مدل هاي گردش عمومي جو، دو مدل كه داراي بيشترين شباهت با گذشته مناطق مورد مطالعه بودند، براي مطالعات دوره آتي انتخاب گرديد. ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر الگوي بارندگي و دما در ايستگاه هاي اروميه و خوي در دوره آتي 2011 تا 2040 ميلادي انجام گرديد. طبقه بندي اقليمي دومارتن در دوره گذشته براي ايستگاه اروميه و تمام سناريوهاي دو مدل منتخب HADCM3 و HADGEM1 اقليم نيمه خشك را نشان مي دهد. نتايج نشان مي دهد كه تحت تأثير تغيير اقليم در ايستگاه اروميه، ضريب خشكي دومارتن داراي روند افزايشي خواهد بود و نوع اقليم از نوع نيمه خشك در دوره پايه، به سمت اقليم مديترانه اي در دوره آينده سوق خواهد يافت. طبق طبقه بندي اقليمي سليانينف، اين ضريب در تمام سناريوهاي دو مدل منتخب، بجزء سناريوي A2 مدل HADGEM1 افزايش خواهد يافت و اقليم منطقه از استپ خشك به سمت استپ مرطوب سوق خواهد يافت. در ايستگاه خوي در دوره گذشته و تمام سناريوهاي دو مدل منتخب HADCM3 و ECHOG طبق طبقه بندي اقليمي دومارتن، اقليم از نوع خشك بوده و تحت تأثير تغيير اقليم ضريب اقليمي دومارتن كاهش يافته و منطقه خشك تر مي گردد. طبق طبقه بندي سليانيوف به ازاي تمام سناريوها، ضريب سليانيوف روند نزولي را نشان مي دهد. طوري كه اقليم منطقه از نوع بياباني بوده و در دوره هاي آتي به دليل افزايش دما و كاهش بارندگي، نوع اقليم منطقه خشك تر و بياباني تر خواهد گرديد.