ارزيابي ريسك ارگونوميكي در بخش هاي پاراكلينيكي (آزمايشگاه – پاتولوژي – راديولوژي و سي تي اسكن) به روش ROSA در مراكز درماني (مطالعه موردي بيمارستان بقيه الله (عج))

مقدمه: عوامل زيان آور ارگونومي يكي از عواملي است كه باعث ايجاد اختلالات اسكلتي عضلاني مربوط به كار مي شود و ساليانه باعث ايجاد درصد نسبتا بالائي از غيبت هاي ناشي از كار، پرداخت غرامت هاي بيمه اي، ناراحتي جسمي و رواني و سرانجام نارضايتي كاركنان و كاهش بهروري و توليد مي گردد. براي رفع اين خطرات علم ارگونومي توانمندي ها و ظرفيت ها و خصوصيات انسان را شناسايي مي كند و دستگاهها و ايستگاههاي كاري و محيط را متناسب با انسان سازماندهي و تنظيم مي كند. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي بوده است. در اين مقاله جهت تعيين درصد شيوع ناراحتي هاي اسكلتي عضلاني از پرسش نامه نورديك و تعيين سطح ريسك از روش ROSA استفاده شد. پس از تكميل فرم ها و چك ليست ها و جمع بندي آنها داده ها توسط نرم افزار آماري SPSS18 مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج بدست آمده ميزان شيوع كلي اختلالات اسكلتي عضلاني برابر 60.7 درصد مي باشد. ميزان شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني كاركنان (حداقل يك ناحيه دچار اختلال مي باشد) در 12 ماه گذشته برابر 91.8 درصد مي باشد. ميزان شيوع كلي اختلالات اسكلتي عضلاني (حداقل يك ناحيه دچار اختلال مي باشد) در 7 روز گذشته برابر 0.82 درصد مي باشد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، ميانگين و انحراف استاندارد نمره ROSA در كاركنان برابر 5.57 و 1.26 مي باشد.بر اساس نتايج مطالعه ضرورت مداخلات ارگونوميك در زمينه آموزش كاركنان و خريد تجهيزات ارگونوميك در اولويت قرار دارد.