اندازه گيري شدت روشنايي مدارس ابتدايي شهرستان اهواز و مقايسه آن با مقادير استاندارد در سال 1396

مقدمه: روشنايي مطلوب از فاكتور هاي اساسي در فضاهاي آموزشي مي باشد، بديهي است كه در صورت نامساعد بودن ميزان روشنايي در مدارس طيف وسيعي از آسيب ها ي اسكلتي عضلاني، بينايي، عصبي و يادگيري براي دانش آموزان ايجاد مي گردد. لذا اين مطالعه با هدف سنجش شدت روشنايي مدارس ابتدايي شهرستان اهواز و مقايسه با ميزان استاندارد انجام گرفته است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقطعي بوده كه در مدارس ابتدايي ناحيه شرق شهرستان اهواز اجرا گرديد و در هر مدرسه با نمونه گيري طبقه اي تعدادي كلاس و راهرو انتخاب و اندازه گيري شدت روشنايي عمومي با استفاده از روش شبكه اي صورت گرفت. از دستگاه سنجش شدت روشنايي 1339Tes جهت اندازه گيري روشنايي عمومي و موضعي استفاده گرديد. پس از گرد آوري اطلاعات آناليز داده ها با نرم افزار Excel انجام گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه متوسط شدت روشنايي عمومي در 75 درصد كلاس ها و 5/62 درصد راهروها كمتر از حد استاندارد توصيه شده است. از لحاظ وضعيت روشنايي مدارس دخترانه در مقايسه با مدارس پسرانه در وضعيت نامطلوب قرار داشتند. همچنين سنجش روشنايي موضعي بر روي تخته و ميز نشان داد كه تنها 5/12 درصد كلاس ها از وضعيت مناسب برخوردارند. نتيجه گيري: چيدمان نامناسب و معيوب بودن اغلب سيستم هاي روشنايي منجر به توزيع غيريكنواخت روشنايي در مدارس شده است. بنابراين در راستاي ارتقاي سطح سلامت و نيز يادگيري دانش آموزان، اصلاح سيستم هاي روشنايي جهت دستيابي به روشنايي مناسب مطابق با مقادير استاندارد در مدارس پيشنهاد مي گردد.