ارزيابي توانايي انجام كار و ارتباط آن با كيفيت خواب در بين پرستاران نوبت كار

مقدمه: پرستاران به دليل طبيعت كاري مجبور هستند تا به ‌صورت نوبت‌كاري مشغول به كار باشند. اين نوبت كاري مي‌تواند سبب كاهش زمان خواب و اثرگذاري بر كيفيت كاري و توانايي كاري آن‌ها شود. اين مطالعه با هدف بررسي اثر كيفيت خواب بر روي توانايي انجام كار پرستاران بيمارستان‌هاي شهر ساري انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي در اسفند 1396 در بيمارستان‌هاي شهر ساري انجام شد. شركت‌كنندگان شامل 200 نفر از پرستاران بودند كه با استفاده از انتخاب تصادفي برگزيده شدند. از نسخه فارسي پرسشنامه هاي شاخص توانايي كار و كيفيت خواب پيتزبورگ براي جمع‌آوري داده ها استفاده شد. از شاخص‌هاي آمار توصيفي و آزمون‌هاي همبستگي اسپيرمن و رگرسيون خطي براي تحليل‌هاي آماري استفاده شد. يافته ها: ميانگين ± انحراف معيار سن افراد شركت‌كننده 7.22 ± 33.52 سال بود. نمره توانايي كار برابر با 5.50 ± 37.55 بود كه در طبقه خوب قرار مي گيرد. ميانگين نمره كيفيت خواب3.80 ± 8.79 بود. يافته ها نشان داد كه همبستگي معني دار و معكوس بين كيفيت خواب و توانايي كاري وجود دارد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه تاييد نمود كه كيفيت خواب اثر بالايي بر توانايي كار و عملكرد پرستاران دارد.