بررسي رابطه حمايت اجتماعي ادراك‌شده و خود كارآمدي تحصيلي با سازگاري اجتماعي در دانشجويان جندي شاپور اهواز

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعيين رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده و خود كارآمدي تحصيلي با سازگاري اجتماعي بود. پژوهش از نوع همبستگي و پيش بيني هست. روش ها: جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان علوم پزشكي جندي شاپور اهواز بودند كه از بين آن ها 200 نفر با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي ادراك شده (MSPSS)، پرسشنامه خود كارآمدي تحصيلي توسط پاتريك، هيكس و رايان، پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل جمع آوري و با استفاده از ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون به كمك نرم افزار آماري SPSS 19 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين حمايت اجتماعي ادراك شده و خود كارآمدي با سازگاري اجتماعي رابطه اي معني دار وجود دارد. همچنين، نتايج حاصل از تحليل رگرسيون به روش ورود همزمان نشان داد كه متغيرهاي پيش بيني، 34 درصد از سازگاري اجتماعي را تبيين مي كنند. نتيجه گيري: براساس يافته هاي اين مطالعه، حمايت اجتماعي حمايت هاي كسب شده توسط فرد، سبب ارتقاي سلامت روان و سازگاري اجتماعي دانشجويان مي شود.