بررسي اضطراب ناشي از امتحان در دانشجويان پرستاري

مقدمه و هدف: اضطراب امتحان شكل خاصي از اضطراب است و مي تواند با نشانگان جسمي، شناختي و رفتاري همراه باشد. اضطراب خفيف سبب افزايش يادگيري شده، در صورتي كه اضطراب شديد مي تواند با كاهش يادگيري همراه باشد. با شناخت ميزان اضطراب امتحان در دانشجويان مي توان راه حل هايي را جهت كاهش آن در نظر گرفت. هدف تحقيق حاضر، تعيين سطح اضطراب امتحان دانشجويان پرستاري بود. روش ها: اين تحقيق، يك مطالعه توصيفي از نوع مقطعي و روش نمونه گيري سرشماري بود كه شامل دانشجويان پرستاري ترم هاي دوم، چهارم و ششم در دانشكده پرستاري، مامايي و پيراپزشكي شرق گيلان (73 نفر) شدند. ابزار تحقيق، پرسشنامه استانداردشده ساراسون بود كه در دو نوبت بين دانشجويان توزيع گرديده است. . از آزمون هاي توصيفي و همچنين، استنباطي مناسب تي تست زوجي و مستقل و آناليز واريانس استفاده گرديده است. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين نمرات اضطراب كسب شده قبل و حين امتحانات اختلاف معني دار آماري ديده نشد . تنها در مورد ارتباط بين تحصيلات مادر و ميزان اضطراب ارتباط معني دار آماري ديده شد و ارتباط معني دار آماري بين ساير متغيرها و ميزان اضطراب دانشجويان ديده نشد. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش بيانگر وجود اضطراب متوسط و كم در اكثريت دانشجويان بود كه وجود چنين مقاديري از اضطراب جهت فراگيري بهتر مطالب ضروري به نظر مي رسد. پيشنهاد مي شود چنين پژوهشي در دانشگاه ها و همچنين دانشجويان ساير رشته ها انجام شود.