حل تحليلي استفاده از بازوهاي مورب در كاهش نيروهاي وارد بر سازه‌هاي فلزي براكت ژنراتور عمودي و فنداسيون آن

در صنايع نيروگاهي برق آبي بزرگ با توان بيش از 100 مگاوات، از ژنراتورهاي عمودي استفاده مي شود كه قطر سازه فلزي استاتور آنها گاهي به بيش از 8 متر و وزن آن به چند صد تن مي رسد. در اين سازه فلزي كه محل قرارگيري صفحات مغناطيسي و هسته استاتور مي باشد دو تكيه گاه حلقوي با بازوهاي فلزي شعاعي يا مورب براي نصب ياتاقان هاي قسمت هاي دوار ژنراتور درنظر مي گيرند (كه به آنها در اصطلاح براكت هاي فوقاني و تحتاني مي گويند). اين بازوها نيروهاي حاصل از افزايش طول حلقه تكيه گاهي (ناشي از افزايش درجه حرارت)، نيروهاي شعاعي اعمال شده از توربين و گشتاور هيدروليكي پيچشي وارده از محور توربين را به سازه استاتور يا فنداسيون خود منتقل مي كنند. لذا پيش بيني صحيح از نحوه و ميزان انتقال اين نيروها و گشتاور در طراحي سازه و محاسبه تنش هاي فشاري و خمشي وارد بر سازه يا فنداسيون بازوها از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله تاثير استفاده از بازوهاي مورب در كاهش تنش هاي فشاري و نيروهاي فنداسيون سازه هاي بزرگ فلزي تجهيزات مكانيكي نظير ژنرتورهاي عمودي به صورت تحليلي مورد ارزيابي قرار مي گيرد. تاثير زاويه، طول، تعداد و نحوه چيدمان بازوي مورب بر تنش و نيروي هاي وارد بر فنداسيون براي سه بارگذاري مختلف بررسي مي شود.