شماره ركورد :
1158877
عنوان مقاله :
تاثير يكدوره تمرين شديد تناوبي و همزمان قدرتي-استقامتي بر سطوح برخي آديپوكاين‌هاي مرتبط با مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت مليتوس
پديد آورندگان :
غفاري ، مهدي دانشگاه شهركرد - گروه تربيت‌بدني و علوم ورزشي , بني طالبي ، ابراهيم دانشگاه شهركرد - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه تربيت‌بدني و علوم ورزشي , حيدري ، احمدرضا دانشگاه پيام نور شهررضا - گروه فيزيولوژي ورزش
از صفحه :
193
تا صفحه :
206
كليدواژه :
ديابت مليتوس , تمرين همزمان قدرتي-استقامتي , تمرين شديد تناوبي , آديپوكايين
چكيده فارسي :
مقدمه: فعاليت ورزشي يك جزء مهم از روش هاي كسب سلامت و يك شيوه جدايي ناپذير براي كنترل بيماران ديابت مليتوس است. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير يكدوره تمرين شديد تناوبي و قدرتياستقامتي توامان بر سطوح برخي آديپوكاين هاي مرتبط با مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت مليتوس بود. مواد و روش ها: 52 نفر از زنان مبتلا به ديابت مليتوس (سن 45 تا 60 سال، قند خون ناشتاي بالاتر از 126 ميلي گرم بر دسي ليتر) به طور داوطلبانه در تحقيق حاضر شدند و بر اساس مقادير هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c) در سه گروه تمرين همزمان قدرتياستقامتي (17 نفر) و تمرين شديد تناوبي (17 نفر) و كنترل (18 نفر) قرار گرفتند. گروه همزمان قدرتياستقامتي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرين استقامتي با 60 درصد حداكثر ضربان قلب (MHR) و دو جلسه در هفته تمرين مقاومتي با 70 درصد يك تكرار بيشينه (1RM) انجام دادند. گروه تمرين شديد تناوبي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته 4 تا 10 تكرار آزمون وينگيت 30 ثانيه اي بر روي ارگومتر را با حداكثر تلاش انجام دادند. گروه كنترل هيچ گونه فعاليت منظم ورزشي نداشتند. در پايان 42 نفر از آزمودني ها موفق به اتمام دوره تحقيق شدند و 10 نفر آن ها به دليل بيماري و عدم شركت در تمرينات حذف شدند. سطوح قند خون ناشتا و انسولين 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از اتمام آخرين جلسه تمريني اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري تي وابسته و تحليل كوواريانس تجزيه وتحليل شدند. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد در ميزان سطوح آپلين در گروه HIT و قدرتي استقامتي توامان تغييرات معني داري وجود نداشت. اما ويسفاتين در گروه تمرين شديد تناوبي (0/003=P) و تمرين قدرتي استقامتي توامان (0/001=P) تفاوت معني دار پيدا كرد. ميزان تغييرات IL6 بدنبال تمرين شديد اينتروال و توامان معني دار نبود. ضمنا تغييرات غلظت TNF alpha; در گروه سرعتي شديد و تمرين همزمان غيرمعني دار بود. اما تفاوت معني داري در سطوح MCP1 در گروه تمرين شديد تناوبي و گروه تمرين تركيبي مشاهده شد (به ترتيب 0/001 و 0/045). نتيجه گيري: تمرين شديد تناوبي و همزمان قدرتياستقامتي مي توانند اثرات مثبتي بر سطوح قند خون، انسولين و مقاومت به انسولين و MCP1 و ويسفاتين زنان ديابت مليتوس داشته باشند.
عنوان نشريه :
پژوهش سلامت
عنوان نشريه :
پژوهش سلامت
لينک به اين مدرک :
بازگشت