خود ارزيابي اينترن ها و پزشكان خانواده دانشگاه علوم پزشكي جهرم در زمينه حداقل توانمندي هاي پزشك عمومي

مقدمه و هدف: در راستاي پاسخگويي اجتماعي، سند حداقل توانمندي هاي مورد انتظار از پزشك عمومي توسط دبيرخانه شوراي آموزش پزشك عمومي (مصوب سومين نشست شوراي آموزش پزشكي عمومي مورخ 12.27/1388) تدوين شده است. اين مطالعه به منظور خود ارزيابي اينترن هاي پزشكي و پزشكان خانواده دانشگاه علوم پزشكي جهرم از ميزان توانمندي آنها در زمينه حداقل توانمنديهاي مورد انتظار از پزشكان عمومي در ايران طراحي شده است. روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي مي باشد كه در دانشگاه علوم پزشكي جهرم بر روي اينترن ها و پزشكان خانواده انجام گرفت. جامعه پژوهش پزشكان خانواده و اينترن هاي دانشگاه علوم پزشكي جهرم بود. در اين مطالعه20 نفر اينترن به روش سرشماري و 20 نفر پزشك خانواده به روش تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته روا و پايا (ظريب آلفاي كرونياخ 75%) بود كه در 8 حيطه شامل: ارتقاء سلامت، مهارت هاي باليني و ارتباطي، اقدامات عملي، نگرش و اخلاق پزشكي و مسؤليت هاي قانوني، فن آوري اطلاعات، علوم پايه، پژوهش و ارتقاء فردي تهيه گرديد و جمعاً شامل 83 گويه بود. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 شده و با استفاده از آزمون t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني پزشكان خانواده 30.7 سال و 45% (9نفر) مذكر بودند. ميانگين سني اينترنها 24.5 سال و 80% مؤنث (16 نفر) بودند. توانمندي پزشكان خانواده بجز در حيطه پژوهش كه متوسط بود در ساير حيطه ها قوي ارزيابي شدند،. توانمندي اينترن ها بجز در حيطه هاي پژوهش، ارتقاي فردي و فن آوري اطلاعات كه متوسط بودند، در ساير حيطه ها قوي ارزيابي شدند. مقايسه توانمندي اينترن ها با پزشكان خانواده در حيطه هاي هشت گانه با استفاده از آزمون تي مستقل نشان داد كه بجز در حيطه پژوهش (0.19=P Value) در ساير حيطه ها تفاوت معني دار وجود دارد (0.05 P Value ). نتيجه گيري: ارتقاي توانمندي دانش آموختگان در حيطه هاي فن آوري اطلاعات، پژوهش، ارتقاء فردي و فراگيري مادام العمر ضروري است.