رابطه بين عادت‌هاي مطالعه و تحمل ابهام با بيش‌فعالي دانشجويان مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد گرگان

مقدمه و هدف: دانشجويان مبتلا به اختلال كمبود توجه و بيش فعالي همواره از مشكلات زيادي رنج مي برند كه اين امر در دوران تحصيلات دانشجويي بر روي عوامل زيادي ازجمله عادت هاي مطالعه و قدرت تحمل ابهام نيز اثرگذار است. اين پژوهش، با هدف بررسي رابطه عادت هاي مطالعه و قدرت تحمل ابهام با بيش فعالي دانشجويان انجام شده است. روش ها: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد كه درسال 1394 به روش نمونه گيري در دسترس بر روي 250 دانشجوي مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد گرگان انجام شد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش عبارت هستند از: آزمون سنجش تحمل ابهام مك لين، مقياس خودگزارشي اختلال بيش فعالي و كم توجهي بزرگسالان (Adult ADHD Self Report Scale V1.1). پرسش نامه عادت هاي مطالعه (Palsane Sharma Study Habit Inventory) بود. داده هاي پژوهش پس از اجرا توسط آزمودني هاي مورد مطالعه، نمره گزاري و تفسير و سپس توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از روش ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بر طبق نتايج اين مطالعه ميانگين عادت هاي مطالعه 45.2 (8.9) از 90 (حداكثر نمره) مي باشد.4.4 درصد دانشجويان عادات مطالعه نامطلوب،88.3 درصد عادات مطالعه نسبتاً مطلوب و 5.6 درصد عادات مطالعه مطلوب داشتند. بين عادت هاي مطالعه با بيش فعالي دانشجويان (Pvalue=0/199) و هم چنين بين تحمل ابهام با بيش فعالي دانشجويان (Pvalue= 0/151) رابطه معني دار نمي باشد. نتيجه گيري: بين عادت هاي مطالعه و تحمل ابهام با بيش فعالي رابطه معني داري وجود ندارد.