تخمين الگوهاي خرابي و سناريوهاي گسيختگي لرزه‌اي در سدهاي وزني بتني تحت زلزله‌هاي حوزه نزديك با استفاده از تحليل ديناميكي فزاينده غيرخطي

درحال حاضر رويكرد مهندسي زلزله مبتني برعملكرد كامل ترين روش براي ارزيابي ايمني لرزه اي سازه ها است. چالش اصلي فرا روي توسعه اين روش در سدهاي وزني بتني، تعريف كيفي و كمي سطوح عملكرد سازه مي باشد. هدف اصلي اين مقاله تخمين الگوهاي خرابي و سناريوهاي گسيختگي سد جهت ايجاد بستر لازم براي تعيين سطوح عملكرد لرزه اي آن مي باشد. ازاينرو با انتخاب سد وزني پاين فلت به عنوان نمونه موردي، تحليل ديناميكي فزاينده غيرخطي بر روي سيستم سدمخزنفونداسيون صلب، تحت ركوردهاي حوزه نزديك داراي اثرات پيشروندگي، انجام شده است. سپس براساس نتايج بدست آمده نواحي بحراني در بدنه ي سد با روشي نوين شناسائي و مجموعه اي از مسيرهاي محتمل نفوذ باند ترك در بدنه سد تعيين گرديده اند. اعتبار مسيرهاي مذكور از طريق مقايسه با گزارشات منتشرشده در مراجع معتبر، بررسي و تائيد گرديده است. در اين تحقيق مشاهده گرديد كه تحت زلزله هاي حوزه نزديك، خرابي سازه در قالب الگوهاي مشخص و محدودي رخ مي دهد. همچنين تشكيل ترك كامل در بدنه ي سد فقط در چهار مسير مشخص ممكن مي باشد كه اين رخداد به معناي گسيختگي نهائي سازه نيست. از اين رو در اين تحقيق علاوه بر تخمين الگوهاي خرابي، سه سناريو گسيختگي براي سدهاي وزني بتني شناسائي و تعريف گرديده اند. نتايج نشان مي دهند كه محدود نمودن پاسخ تغييرمكان سد و يا تغييرمكان نسبي آن به يك مقدار حدي محافظه كارانه مي تواند سطح ايمني اين ابرسازه ها را تا حد زيادي ارتقا دهد.