تأثير وابستگي به اينترنت بر مؤلفه‌هاي تعهد سازماني در پرستاران بيمارستان‌هاي علوم پزشكي كرمانشاه

مقدمه و هدف: اعتياد به اينترنت به عنوان يك اختلال روان شناختي در روان شناسي مطرح شده است. در اين تحقيق به تأثير وابستگي به اينترنت بر تعهد سازماني پرداخته شد. روش ها: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است، جامعه آماري اين تحقيق كليه كاركنان پرستاري شاغل در بيمارستان هاي علوم پزشكي استان كرمانشاه مي باشند كه با استفاده از فرمول Cochran حجم نمونه 181نفر به دست آمد. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسش نامه اطلاعات دموگرافيك، پرسش نامه وابستگي به اينترنت Young و پرسش نامه تعهد سازماني Alen وMayer بود. روايي پرسش نامه ها توسط اساتيد و پايايي پرسش نامه ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسش نامه وابستگي بر اينترنت 0.81 و براي پرسش نامه تعهد سازماني 0.79 به دست آمد. يافته ها: از نظر شيوع وابستگي به اينترنت پرستاران 8.2 درصد معمولي، 71.7 درصد در حد خفيف، 18.8 درصد متوسط و 1.1 درصد در حد شديد قرار داشتند. هم چنين ميانگين نمرات تعهد سازماني پرستاران بيمارستان هاي علوم پزشكي كرمانشاه نشان داد كه ميانگين تعهد سازماني پرستاران (0.85±3.05) است و در بين مؤلفه هاي تعهد سازماني تعهد عاطفي بيشتر از ساير تعهدهاي سازماني در بيمارستان هاي علوم پزشكي كرمانشاه وجود دارد، ضريب همبستگي پيرسون بين وابستگي به اينترنت و تعهد سازماني رابطه معني داري (0.701) به دست آمد كه نشان دهنده رابطه منفي و معني دار اين دو مؤلفه است. نتيجه گيري: هر چه قدر استفاده نامناسب و بيش ازحد از اينترنت در بين پرستاران بيمارستان هاي علوم پزشكي كرمانشاه كاهش داده شود تعهد سازماني پرستارن افزايش پيدا خواهد كرد.