تاثيرات آبگيري سد گتوند عليا بر كيفيت آب رودخانه كارون

سد گتوند عليا بلندترين سد خاكي كشور و آخرين سد قابل احداث بر رودخانه كارون قبل از ورود به دشت خوزستان در منطقه گتوند مي باشد. نگراني اصلي كارشناسان قبل از آبگيري سد گتوند، مسئله حل شدن توده نمكي عنبل در مخزن سد گتوند و به تبع آن تحت تاثير قرار گرفتن آب كارون در پايين دست سد بوده است. اين مطالعه با هدف بررسي روند تغييرات هدايت الكتريكي آب رودخانه كارون به منظور بررسي تاثيرات آبگيري سد گتوند (مرداد 1390) بر كيفيت آب رودخانه كارون در بازه زماني1380تا 1395 در مقطع گتوند انجام گرفته است. بدين منظور از آزمون هاي ناپارامتري منكندال و پتيت به ترتيب براي بررسي روند و تعيين نقطه شكست و از شاخص SDI جهت محاسبه خشكسالي هيدرولوژيك سري هاي زماني استفاده شد. نتايج نشان دادند كه افزايش چشمگير هدايت الكتريكي در رودخانه كارون در سال هاي اخير امري انكار ناپذير است و علت اصلي اين امر، كاهش چشمگير در جريان رودخانه از سال آبي 1387-1386 و تداوم اين وضعيت تاكنون مي باشد. بنابراين تغييرات شوري كارون از سه سال قبل از آبگيري سد گتوند شروع شده است. با استناد به نتايج اين تحقيق كيفيت آب در محل سد تنظيمي گتوند تغيير ملموسي نسبت شرايط قبل از آبگيري نداشته است.