بررسي رابطه بين ميزان بهره مندي از فضاهاي رفاهي شهري و سلامت روان شهروندان

مقدمه: تاثير شرايط محيطي بر سلامت عمومي و رواني، در تحقيقات متعددي به اثبات رسيده است. در اين ميان نقش مبلمان و بهره مندي از فضاهاي شهري به طور خاص، مورد توجه و علاقه برنامه ريزان شهري و سياستگذاران بهداشتي بوده است. اين بررسي قصد دارد تا رابطه وضعيت مبلمان شهري، ميزان بهره مندي از فضاهاي شهري و سلامت روان را در يك شهر مورد بررسي قرار دهد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك بررسي توصيفيتحليلي است كه در تابستان سال 1394 در بين جمعيت 15 ساله و بيشتر شهر سبزوار به انجام رسيده است. به اين منظور و با توجه به تعداد جمعيت شهر،372 نفر به صورت نمونه گيري طبقه بندي شده تصادفي، انتخاب گرديدند. داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه SCL90 و محقق ساخته (به ترتيب براي سلامت روان و وضعيت مبلمان و فضاهاي شهري) كه روايي و پايايي آنها تاييد شده بود، گرد آوري شد. داده هاي گردآوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگي و تحليل رگرسيون چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه بين وضعيت مبلمان شهري و ميزان بهره مندي از فضاهاي شهري با سلامت روان در سطح P 0/05 رابطه معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: تناسب مبلمان شهري نقش مهمي را در تبيين و پيش بيني سلامت روان شهروندان ايفا مي نمايد. بر اساس يافته هاي اين مطالعه مي توان عنوان داشت كه هر چه شهروندان از فضاهاي شهري بيشتر بهره برداري نموده و مبلمان موجود در اين فضاها، از تناسب و جانمايي بهتري برخوردار باشند، سلامت روان بالاتري خواهند داشت.