تاثير يك دوره تمرينات اصلاحي منتخب بر برخي پارامترهاي وضعيتي و بيومكانيكي افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك با استفاده از روش فتوگرامتري

مقدمه: اسكوليوز ايديوپاتيك يك ناهنجاري سه بعدي در ستون فقرات است كه اگر بدون درمان باقي بماند مي تواند پيشرفت كند و منجر به ايجاد درد كمر، نقص در ظرفيت حياتي و اختلالات رواني اجتماعي گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير يك دوره تمرينات اصلاحي بر برخي پارامترهاي وضعيتي و بيومكانيكي افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك بود. مواد و روش ها: تعداد 25 دانش آموز مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك بصورت هدفمند انتخاب شدند و به مدت 10 هفته (سه جلسه در هفته) در برنامه تمرينات اصلاحي شركت كردند. به منظور اندازه گيري زاويه اسكوليوز و ميزان اختلاف نسبي بين زاويه تحتاني كتف و شانه ها از روش فتوگرامتري از نماي خلفي استفاده شد. براي تعيين نرمال بودن توزيع داده ها از آزمون شاپيروويلك استفاده شد. همچنين به منظور بررسي نتايج قبل و بعد از آزمون از روش آماري تي همبسته استفاده شد. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان دهنده كاهش معناداري در ميانگين زاويه انحناي جانبي ستون فقرات (0/000=P)، ميزان اختلاف نسبي بين زاويه تحتاني كتف (P=0/000) و شانه ها (P=0/035) پس از شركت در برنامه تمرينات اصلاحي نسبت به قبل بود. نتيجه گيري: تمرينات اصلاحي مناسب ميتواند تاثير مطلوبي در كاهش زاويه انحناي جانبي ستون فقرات و بهبود راستاي زاويه تحتاني كتف و شانه ها در افراد مبتلا به اسكوليوز ايديوپاتيك داشته باشد.