گويه هاي دانشجويي مرتبط با خدمات آموزشي در دانشگاه علوم پزشكي مشهد بر اساس مدل سرواكال

مقدمه و هدف: امروزه كيفيت را بر پايه خواسته دريافت كننده خدمت تعريف مي كنند. دانشجويان از صاحبان عمده فرآيند آموزش عالي هستند. اين پژوهش به بررسي گويه هاي مرتبط در كيفيت خدمات آموزشي از منظر دانشجويان مي پردازد. روش ها: اين مطالعه مقطعي در سال تحصيلي 1394-1395 در شش دانشكده تابعه دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد. 507 نفر از دانشجويان مقاطع دكتراي عمومي و كارشناسي با روش نمونه گيري تصادفيچندمرحله اي وارد مطالعه شدند. پرسشنامه استاندارد سرواكال (SERVQUAL) كه داراي 27 جفت گويه براي بررسي كيفيت خدمات آموزش است، تكميل شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. يافته ها: 60 درصد شركت گنندگان خانم(303 نفر) و 60 درصد نيز در دوره آموزش تئوري پايه اوليه بودند. در تمامي گويه ها در تمامي دانشكده ها شكاف منفي وجود داشت. در تمامي دانشكده ها ظاهر آراسته و حرفه اي اساتيد و كاركنان داراي كمترين شكاف بود (از 0.6 تا 0.1). بيشترين شكاف در دانشكده هاي پزشكي (0.1 ±1.7) و بهداشت(0.2 ± 1.8) مربوطه به گويه آماده نمودن دانشجويان براي شغل آينده با ارائه آموزش هاي لازم نظري و عملي مناسب ، در دانشكده دندانپزشكي(0.1 ± 2.0) انعطاف پذيري اساتيد در مواجهه با شرايط خاص و در دانشكده هاي داروسازي (0.1 ± 1.5) و پرستاري(0.1 ± 1.2) فضا و امكانات فيزيكي ، در دانشكده پيراپزشكي(0.1 ± 1.5) امكان اعمال نظر دانشجو جهت ارائه نظر در برنامه هاي آموزشي و مناسب بودن زمان برگزاري كلاس ها بود. نتيجه گيري: گويه هاي داراي بيشترين شكاف در دانشكده هاي مختلف متفاوت است. تمركز در گويه هايي كه داراي شكاف منفي بيشتري در كيفيت خدمات هستند، اكيدا توصيه مي شود.