رابطه ابعاد انگيزش كلر با ويژگي‌هاي شخصيتي در دانشجويان پزشكي مقطع علوم پايه دانشگاه علوم پزشكي ايران

مقدمه و هدف: نظام تعليم و تربيت هر جامعه زيربناي توسعه اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي آن جامعه به شمار مي رود و از طرفي دانشجويان پزشكي به عنوان پزشكان آينده در نظام سلامت كشور نقش مهمي ايفا خواهند نمود، لذا اهميت شناخت بهتر روابط متقابل ابعاد انگيزشي آنان با ويژگي هاي شخصيتي شان جهت ارتقا برنامه هاي آموزشي ضروري است. هدف اين پژوهش نيز بررسي رابطه ابعاد انگيزش با ويژگي هاي شخصيتي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. روش ها: اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان پزشكي مقطع علوم پايه شاغل به تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال تحصيلي ۹۷-۹۶ بودند كه تعداد ۴۱۲ نفر به عنوان نمونه به صورت طبقه اي خوشه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي انگيزش كلر (Keller Inventory) و شخصيت نئو (NEOFive Factor Inventory) بود. داده ها با نرم افزار SPSS با روش هاي آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: يافته ها نشان داد بين مؤلفه هاي انگيزش، دو مؤلفه ي توجه و ارتباط داراي رابطه منفي و معنادار با ويژگي روان رنجوري شخصيت هستند. هم چنين هر چهار مؤلفه انگيزش داراي ارتباط مثبت و معنادار با تجربه پذيري و برون گرايي و باوجدان بودن هستند. علاوه بر اين، تنها مؤلفه هاي توجه، ارتباط و اعتماد از متغير انگيزش با مؤلفه ي توافق پذيري از متغير شخصيت ارتباط مثبت و معنادار داشتند. نتيجه گيري: مي توان گفت كه در ايجاد، تداوم يا كاهش انگيزش در افراد، ويژگي هاي شخصيتي نقش بارزي دارند؛ بنابراين براي افزايش انگيزش در افراد به خصوص در زمينه پيشرفت تحصيلي لازم است آموزش ها، متناسب با ويژگي هاي شخصيتي هر فرد صورت گيرد.