عنوان مقاله :
واكاوي معناي «تُبْلىَ السَّرَائرُ» بر اساس آيۀ 9 سورۀ طارق با تكيه بر آراء مفسّران
پديد آورندگان :
حليمي جلودار ، حبيب الله دانشگاه مازندران , فضليان ، فاطمه حوزۀ علميۀ خواهران حضرت خديجه
كليدواژه :
واكاوي , تبليالسرائر , گواهان , تجسّم , ستّاريت
چكيده فارسي :
قرآن كريم براي روز قيامت نامهاي مختلفي برميشمارد، از جملۀ آن نامها، «يَوْمَ تُبْلىَ السَّرَائرُ» است؛ يعني «روزي كه اسرار نهان انسان آشكار ميشود». سؤالي كه اين مقاله بدان پاسخ داده است اينكه آيا اسرار نهان انسانها براي همۀ خلايق آشكار ميشود يا صرفاً براي خودِ انسان واضح ميگردد؟ بامطالعه و بررسي تفاسير و كتب مربوط، دو نظر جلب توجّه نموده است يكي اينكه اسرار نهان هر انساني براي تمام انسانها علني ميشود تا اگر از خوبان است يا از بدان، همه بفهمند و از اين طريق بر پاداش يا عذاب او افزوده گردد؛ ديگر اينكه صرفاً براي خودِ انسان آشكار ميگردد تا از يك طرف قدرت پنهان كردن اعمال را از او سلب نمايد و از طرف ديگر آنچه را فراموش كرده است بهحساب آوَرَد. البتّه جداي از اينكه كدام معنا درست باشد ميتواند در دنيا، هشداري براي انسان باشد كه توان پنهانسازي اعمال را ندارد! نظر مختار با تكيه بر سياق، روايات تفسيري و آراء مفسران و با تأكيد بر رحمت و ستّاريت الهي اين است كه اسرار انسان، فقط براي خودِ انسان و تمام كساني كه از او و يا به او، خوبي يا بدي داشتهاند آشكار ميگردد.