بررسي تطبيقي مفهوم علم و جهل در اشعار جميل صدقي زهاوي و ملك‌الشعراي بهار

همزمان با انقلاب مشروطه در ايران و انقلاب مردم عراق عليه عثماني‌ها شاعراني پا به عرصه ادبيات نهادند كه مضمون‌هاي مشتركي در اشعارشان بود، از جمله مبارزه با جهل و طلب علم و استعمارستيزي و آزادي خواهي و... آنان پيشرفت و رشد و ترقي كشورشان را در گرو علم طلبي و دوري از ناداني مي‌دانستند و اين شاعران در دو كشور مسلمان و همسايه مي‌زيستند. ملك الشعراي بهار و جميل صدقي زهاوي هر دو شاعر به نام و معاصر ايران و عراق بودند ودر يك دوره زماني زندگي مي‌كردند. جميل صدقي زهاوي معروف به «شاعر العراق» علوم اسلامي و ادبيات عرب را در مكتب پدر فرا گرفت. بهار نيز سرودن شعر را در مكتب پدر آموخت. در اين مقاله سعي شده كه مفهوم علم و جهل در اشعار دو شاعر گرانقدر به صورت تطبيقي بررسي شود و نتايج تحقيق از افكار نزديك اين دو شاعر به همديگر حكايت دارد.