ارزيابي كيفيت بوم‌شناسي تالاب انزلي از نظر فلزات سنگين آب با استفاده از شاخص آلودگي فلزات سنگين (HPI)

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده اند كه ارزيابي سميت و خطر بوم شناسي انواع آلاينده ها از جمله فلزات سنگين با استفاده از شاخص هاي اختصاصي، در ارزيابي بوم شناسي بوم سازگان هاي آبي ضروري است. بر اين اساس، مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثر بوم شناسي حضور فلزات سنگين ( Pb, Zn, Cu, Cdو As) در آب تالاب انزلي با استفاده از شاخص اختصاصي آلودگي فلزات سنگين (HPI) انجام گرفت. روش بررسي: 43 نمونه آب از قسمت هاي شرقي، غربي و مركزي تالاب انزلي برداشت شد و پس از انتقال به آزمايشگاه، مراحل آماده سازي با روش ASTM method صورت گرفت و غلظت عناصر نيز با دستگاه طيف سنجي پلاسماي جفت شده القايي (ICPAES) تعيين شد. با توجه به غلظت فلزات سنگين در نمونه هاي آب، شاخص (HPI) محاسبه شد. نتايج شاخص HPI در سه طبقه كم خطر ( lt; ۱۵)، متوسط (۱۵30)، و پر خطر ( gt; ۳۰) طبقه بندي شد. يافته ها: ارزش عددي شاخص HPI، در محدوده 59/33/23 با ميانگين 27/97 تعيين شد كه اين ميانگين نشان دهنده سطح آلودگي متوسط فلزات سنگين در تالاب انزلي است. شاخص HPI در قسمت شرقي تالاب انزلي و منطقه پيربازار، آلودگي شديد و خطر بوم شناسي فلزات سنگين و در منطقه آب كنار وضعيت مطلوب بوم شناسي را نشان داد. نتيجه گيري: اگر چه مقدار ميانگين HPI در كل تالاب انزلي در حد متوسط است اما در برخي ايستگاه ها، خصوصا در شرق تالاب، مقدار HPI وقوع خطرات بوم شناسي در تالاب، در صورت عدم كنترل ورود آلاينده ها را در آينده نشان مي دهد. بنابراين نظارت بر منابع ورود اين آلاينده ها و كنترل خطرات بوم شناسي آنها ضروري است.