ارتباط ويژگي هاي دموگرافيك و كيفيت زندگي در بيماران بستري مبتلا به سرطان

مقدمه: با افزايش شيوع سرطان و اهميت تاثير اين بيماري بر روي تمام ابعاد زندگي فرد، شناخت ارتباط بين عوامل دموگرافيك و كيفيت زندگي بيماران سرطاني به كاركنان بهداشتي ودرماني جامعه كمك مي كند تا فعاليت هاي خود را در جهت ارتقا سطح سلامت و بهبود كيفيت زندگي با توجه به سطح نياز بيماران سازماندهي نمايند. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، يك مطالعه توصيفي تحليلي است. در اين مطالعه 320 نفر از بيماران بستري مبتلا به سرطان به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد بررسي كيفيت زندگي EORTCQLQC30 وپرسشنامه اطلاعات دموگرافيك بود. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزارSPSS نسخه 21 مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد ميانگين كيفيت زندگي افراد مورد مطالعه برابر با 14 ±64 و در سطح نسبتا خوب بود. به طور كلي بيماران در حيطه جسماني عملكرد بهتر و در حيطه اجتماعي عملكرد ضعيف تري داشتند. كيفيت زندگي اين بيماران با سن، محل سكونت، تاهل، سطح تحصيلات و داشتن بيمه ارتباط معني داري (0/001 =P) داشت. همچنين خستگي رايج ترين علامت آزار دهنده در هر دو جنس بوده كه مقدار آن در مردان كمي بيشتر از زنان بود، اما اين تفاوت معني دار نبود (0/8= P). نتيجه گيري: برخي ويژگي هاي دموگرافيك بر كيفيت زندگي بيماران سرطاني تاثير دارند. پرستاران با آگاهي از وضعيت كيفيت زندگي اين بيماران وعوامل تاثير گذار برآن مي توانند نقش مهمي در جهت ارتقا و تداوم بهبودكيفيت زندگي اين بيماران داشته باشند.