تأثير 4 هفته تمرين تناوبي پرشدت بر محتواي پروتئين‌هاي جعبه سرچنگالي-3Oa و بكلين-1 در بافت بطن چپ قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع 2

سابقه و هدف: اتوفاژي مكانسيمي است كه مي‌تواند از طريق فعاليت ورزشي مهار يا فعال شود. پروتئين‌هاي جعبه سرچنگالي3Oa (FOXO3a) و بكلين1 (Beclin1) پروتئين‌هاي مهم در تنظيم اتوفاژي هستند؛ بنابراين، هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير 4 هفته تمرين تناوبي پرشدت (HIIT) بر محتواي پروتئين‌هاي FOXO3a و Beclin1 در بافت بطن چپ قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع 2 مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 12 سر موش صحرايي نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولي با ميانگين وزن 20 ±270 گرم انتخاب و پس از ديابتي شدن از طريق القاي STZ و نيكوتين‌آميد به روش تصادفي به 2 گروه تمرين ديابتي (6 سر) و كنترل ديابتي (6 سر) تقسيم شدند. گروه تمريني 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمريني به مدت 4 هفته به تمرين HIIT پرداختند؛ در حالي‌كه گروه كنترل هيچ‌گونه برنامه تمريني نداشتند. همچنين موش‌هاي صحرايي هيچ‌گونه درماني با انسولين را در طول دوره پژوهش دريافت نكردند. محتواي پروتئين‌هاي تحقيق حاضر به روش وسترن بلات اندازه‌گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS ويرايش 19 و از آزمون t مستقل استفاده شد. نتايج: چهار هفته تمرين HIIT منجر به كاهش معني‌داري در محتواي پروتئين‌هاي FOXO3a (0/03= P) و Beclin1 (0/0001 = P) گروه تمرين ديابتي نسبت به گروه كنترل ديابتي شد. نتيجه‌گيري: چهار هفته تمرين HIIT با كاهش محتواي پروتئين‌هاي FOXO3a و Beclin1 منجر به مهار اتوفاژي در بطن چپ قلب آزمودني‌هاي مبتلا به ديابت نوع 2 شده است. بنابراين، تمرين HIIT مي‌تواند رويكرد جديد درماني براي ديابت باشد.