ارزيابي خشك‌سالي و تغيير اقليم در دوره‌ي آتي با استفاده از مدل‌هاي گردش عمومي جو (مطالعه‌ي موردي: حوضه‌ي آبخيز گرگان رود-قره‌سو - ايران)

پيامدهاي ناشي از تغيير اقليم، به ويژه در اثر افزايش گازهاي گلخانه اي طي سال هاي اخير مشكلات زيادي را همراه داشته كه به صورت مستقيم يا غيرمستقيم بخش هاي مختلف جامعه را تحت تأثير قرار داده است. يكي از مهم ترين اين پيامدها افزايش وقوع بلاياي جوّي اقليمي نظير سيل، خشك سالي، چرخندهاي حارّه اي، بالا آمدن سطح آب دريا، توفان گردوغبار و ... است كه شايع ترين آن ها در ايران وقوع سيل و خشك سالي است. در اين مطالعه، سعي شده با استفاده از خروجي هاي مدل هاي GCM (دو مدل hadCM3 و ECHAM4) و ريزگرداني آن ها به كمك مدل آماريLARS -WG، داده هاي بارش براي دوره ي آتي و به مدت 20 سال طي دوره ي 2030-2011 توليد گردد. سپس با استفاده از اين داده ها، وضعيت خشك سالي حوضه ي آبخيز گرگان رود قره سو به كمك شاخص هاي خشك سالي (SPI،PN، ZSI) طي اين دوره موردبررسي و ارزيابي قرار گيرد. هم چنين خشك سالي هاي دوره ي پايه به مدت 20 سال (1989-2008) با استفاده از شاخص هاي مذكور ارزيابي و فراواني خشك سالي ها و شدت آن ها با دوره ي آتي مقايسه شود. نتايج حاصل از اين پژوهش، ضمن تأييد هم خواني اين شاخص ها جهت بررسي وضعيت خشك سالي، نشان دهنده ي آن است كه طي سال هاي آينده شرايط خشك سالي داراي افزايش نسبي، نسبت به دوره ي پايه است كه اين مسئله، وقوع تغيير اقليم در منطقه را تأييد مي كند؛ از طرفي الگوي زماني بارندگي تغيير يافته و با كاهش بارندگي ها در فصل زمستان مي تواند مشكلاتي را در دوره هاي آتي كم آبي و كاهش ذخيره ي آب و تشديد خشك سالي را به وجود آورد.