بررسي سطح بهزيستي و ويژگي‌هاي روانسنجي مقياس بهزيستي پرستاران در محيط كار

مقدمه: مشكلات سلامت رواني در بين پرستاران متداول است چراكه مي‌بايست با تنيدگي‌هاي محل كار خود نظير مشكلات چرخه استراحتكار، مسئوليت‌پذيري بيش از حد، مشكلات مالي، فقدان اوقات تعطيلي، تنش‌هاي كاري، چارچوب‌هاي ارتباط با بيمار و مشاهده تجربيات رنج آور بيماران مواجه شوند. اين عوامل مي‌تواند سبب كاهش بهزيستي آنها شود، با اين حال، در حال حاضر مقياس مختصر و كاربردي براي ارزيابي توانمندي‌هاي پرستاران وجود ندارد. بنابراين، هدف مطالعه حاضر ارزيابي ويژگي هاي روان سنجي مقياس بهزيستي پرستاران در محيط كار بود. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، 194 پرستار مقياس بهزيستي پرستاران در محيط كار را تكميل كردند. مقياس بهزيستي پرستاران در محيط كاراز 67 سوال متشكل است و ويژگيهاي روانسنجي از طريق روايي صوري، روايي محتوايي، روايي همزمان، روايي سازه بررسي شد. تحليل داده ها از طريق نرم افزار SPSS انجام شد. نتايج: روايي صوري و محتوايي توسط پنج روانشناس مورد تاييد قرار گرفت. شاخص KMO و كرويت بارتلت نشان دادند كه ماتريس همبستگي به منظور انجام تحليل عاملي اكتشافي مناسب است. تحليل عامل با تحليل مولفه اصلي يك عامل را با ميزان تبيين 67.066 درصد واريانس كل استخراج كرد. همساني دروني از طريق آلفاي كرونباخ 0.957 بدست آمد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، 2.1 درصد از پرستاران بهزيستي خيلي كم، 6.7 درصد بهزيستي كم، 66.6 درصد بهزيستي متوسط و 22.7 درصد بهزيستي زياد تجربه كردند. نتيجه گيري: اين پژوهش نشان داد كه مقياس بهزيستي پرستاران در محيط كار ويژگي‌هاي روانسنجي مناسبي دارد و شاخص غربالگري روا و پايايي در سنجش بهزيستي پرستاران است. اين شاخص مي‌تواند ارزيابي بهزيستي را به روشي مختصر و كاربردي در پرستاران تسهيل كند. بعلاوه بررسي و بهبود بهزيستي پرستاران در محيط كار مي‌بايست مورد توجه جدي قرار گيرد.