بررسي شاخص­هاي زمينه‌ساز مشاركت شهروندان در امور شهري (مطالعه‌ي موردي: منطقه‌ي 9 شهر تهران)

امروزه مشاركت يكي از مفاهيم عمده و اصلي توسعه ي پايدار به شمار مي رود. يكي از جنبه هاي مشاركت، مشاركت شهروندان در امور شهري است كه هرچه مردم جامعه مشاركت بيش تري در امور شهر داشته باشند، امكان كسب موفقيت بيش تر فراهم مي شود، تهيه و اجراي طرح هاي شهري راحت انجام مي گردد و سطح زيست به دنبال آن بهبود مي يابد. هدف اين پژوهش، بررسي تأثير شاخص هاي زمينه ساز مشاركت ساكنان منطقه ي 9 شهر تهران در امور شهري است. پژوهش حاضر از نوع هدف كاربردي و ازنظر گردآوري داده ها جز پژوهش هاي توصيفي پيمايشي و مدل معادلات ساختاري براي تحليل داده ها استفاده شده است. با استفاده از مرور ادبيات تحقيق پرسش نامه اي با 8 متغير(آگاهي اجتماعي، تعامل اجتماعي، اعتماد اجتماعي، همبستگي اجتماعي، مشاركت عملي، نگرش به مشاركت، رضايتمندي، دل بستگي به مكان) و تعداد 57 سؤال تدوين شد. جامعه ي آماري ساكنان منطقه ي 9 شهر تهران با 158425 نفر است كه با فرمول كوكران حجم نمونه 384 به دست آمده است. به منظور تحليل داده ها از نرم افزارهاي SPSS21 و smart- PLS3 استفاده گرديد. نتايج بيانگر اين است كه متغيرهاي تعامل اجتماعي، همبستگي اجتماعي، اعتماد اجتماعي و آگاهي اجتماعي از حوزه ي سرمايه ي اجتماعي بر نگرش به مشاركت تأثير معناداري دارند. متغير رضايتمندي بر دل بستگي به مكان اثر دارد و دل بستگي به مكان بر نگرش به مشاركت و مشاركت عملي تأثير مثبتي دارد. به طوركلي بحث مشاركت شهروندان در امور شهري در منطقه ي 9 هم زمان از ويژگي هاي اجتماعي، مكاني و فردي تأثير مي پذيرد.