تأثير روش هاي مختلف عمل آوري فيزيكي و بيولوژيكي بر تركيب شيميايي، فراسنجه هاي توليد گاز و قابليت هضم برون تني دانه جو

اين پژوهش به منظور بررسي تأثير روش هاي مختلف عمل آوري فيزيكي و بيولوژيكي بر تركيب شيميايي، فراسنجه هاي توليد گاز و قابليت هضم برون تني دانه جو در قالب طرح كاملاً تصادفي (6 تيمار و 3 تكرار) انجام شد. تيمارها شامل دانه جو عمل آوري نشده (شاهد)، غلطك زده شده با بخار (به مدت ۳ تا ۵ دقيقه)، غلطك زده شده با بخار و مخمر (ساكارومايسس سرويزيه ) (4 درصد به نسبت 1:2)، مايكروويو شده (باقدرت۸۵۰ وات و به مدت ۳ دقيقه )، غلطك زده شده با بخار و مايكروويو شده و غلطك زده شده با بخار+ مخمر+ مايكروويو بودند. تركيب شيميايي نمونه ها مطابق روش هاي استاندارد تعيين شد. به منظور برآورد فرآسنجه هاي توليد گاز نمونه ها، از آزمون توليد گاز استفاده شد. قابليت هضم برون تني نمونه ها با استفاده از روش كشت بسته انجام شد. عمل آوري بر تركيب شيميايي تيمارها داراي تأثير معني داري بود. عمل آوري مقدار پروتئين خام تيمارهاي مختلف را افزايش داد كه بيشترين مقدار آن در تيمار تركيبي (غلطك زده شده با بخار+ مخمر + مايكروويو) مشاهده شد (14 درصد). عمل آوري تأثيري بر الياف نامحلول در شوينده خنثي دانه جو نداشت. عمل آوري پتانسيل توليد گاز دانه جو را كاهش داد كه كمترين مقدار آن در تيمار تركيبي (غلطك زده شده با بخار + مخمر + مايكروويو) به دست آمد (91.36 ميلي ليتر به ازاي 200 ميلي گرم ماده خشك). همچنين عمل آوري تأثير معني داري بر مقدار قابليت هضم ماده خشك و ماده آلي نداشت. تمام تيمارها به‌جز مايكروويو، باعث افزايش توده ميكروبي و بازده آن شدند، كه از اين نظر بيشترين افزايش در تيمار غلطك زده شده با بخار + مخمر مشاهده شد ( به ترتيب 183.11 و 0.42 ميلي گرم بر ماده خشك). به طوركلي نتايج نشان داد كه روش هاي مختلف عمل آوري مي توانند ارزش تغذيه اي دانه جو را به طور معني داري تحت تأثير قرار دهند.