بررسي روند زماني و مكاني تغيير پارامترهاي كيفي آب دشت كاشان با استفاده از روش‌هاي زمين آمار

امروزه با افزايش جمعيت و نياز آبي در بخش هاي مختلف كشاورزي، صنعت، شرب و بهداشت فشار زيادي به منابع آب زيرزميني وارد شده است. تغيير كيفيت آب هاي زيرزميني و شور شدن منابع آب در حال حاضر خطر بزرگي در راه توسعه، به خصوص در اراضي خشك و فراخشك مي باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي روند تغييرات كيفي آب هاي زير زميني دشت كاشان طي يك دوره 12 ساله (1392-1381) با بهره گيري از روش هاي زمين آمار و طبقه بندي دياگرام شولر و ويل كوكس مي باشد. بدين منظور با استفاده از نرم افزار Export Choice هر يك از پارامترهاي مؤثر براساس تأثيرشان بر تغييرات كيفيت آب وزندهي شدند. سپس، از ميانگين وزني پارامترها براي پهنه بندي كيفيت آب شرب و كشاورزي استفاده شد. نتايج نشان داد كه از بين روش هاي زمين آماري استفاده شد، روش كريجينگ دايره اي عملكرد قابل قبول تري براساس ضريب همبستگي دارد. در بررسي روند تغييرات زماني و مكاني كيفيت آب به روش دياگرام شولر و ويلكوكس نتايج حاكي از روند كاهشي كيفيت آب شرب و كشاورزي در منطقه مورد مطالعه است. به طوري كه سالانه 75/1 كيلومتر مربع از آب شرب با كيفيت خوب طي سال هاي 1392-1381 كاسته شده و با آب با كيفيت متوسط يا نامناسب جايگزين شده، همچنين اين كاهش در بخش كشاورزي چشمگيرتر بوده به گونه اي كه بين سال هاي 1388-1381سالانه 06/11 كيلومتر از آب هاي با كيفيت مناسب كم شده و در پايان سال 88 ميزان اين آب در منطقه به صفر رسيده است.