ارزيابي توانايي روش‌هاي مختلف كريجينگ در پهنه‌بندي شوري خاك در شهرستان اهواز

شوري و سديمي بودن خاك كيفيت فيزيكي، شيميايي و همچنين بيولوژيكي خاك را كاهش مي دهد و در نهايت كاهش عملكرد محصول را به دنبال دارد. اين تحقيق با هدف ارزيابي تغييرات شوري خاك با استفاده از روش هاي مختلف زمين آماري در شهرستان اهواز انجام گرفته است. براي اين منظور تعداد 69 نمونه خاك از عمق صفر تا 10 سانتي متري سطح خاك برداشت شد و مقادير هدايت الكتريكي عصاره نسبت 1:1 خاك به آب در نمونه ها اندازه گيري گرديد. در اين پژوهش از سه روش زمين آماري كريجينگ معمولي، لاگ نرمال كريجينگ و كريجينگ شاخص براي تهيه نقشه شوري خاك استفاده گرديد. به منظور ارزيابي دقت اين روش ها از پارامترهاي آماري مجذور ميانگين مربعات خطا و ضريب تبيين استفاده شد. نتايج نشان داد كه روش لاگ كريجينگ با داشتن حداقل مجذور ميانگين مربعات خطا و حداكثر ضريب تبيين كه به ترتيب برابر 34/0 و 73/0 است، مدل مناسب و دقيق تر براي ارزيابي شوري خاك است. روش كريجينگ شاخص براساس آستانه هاي تعريف شده توانسته است احتمال خطر شوري را در كلاس هاي 4، 8، 16 و 32 دسي زيمنس بر متر نشان دهد. بر اين اساس بخش اعظم منطقه داراي شوري بالاي 4 دسي زيمنس بر متر است. نتايج نقشه نهايي شوري خاك نشان داد كه بيشترين مقدار تجمع نمك مربوط به غرب و جنوب غرب منطقه و كمترين مقدار شوري در بخش هاي شرق و شمال منطقه مشاهده مي شود.