استفاده از آبسلانگ در كاردرماني بيماران دچار سوختگي ناحيه لب و اطراف دهان به جاي اسپيلينت دهاني

سوختگي‌هاي صورت مي‌توانند موجب اسكار اطراف دهان و تنگى دهان شوند كه ميكروستومى نام دارد. يكى از مهم‌ترين و بهترين راهكارها براى جلوگيرى از محدوديت حركت ناشى از اِسكار، استفاده از آتل‌ها از لحظه سوختگى و استمرار آن است. آتل‌ها انواع مختلفى دارند. ساختن آتل‌ها سخت و وقت‌گير و پرهزينه است. جنس آتل‌ها ممكن است فلزى يا سيليكونى و يا تركيبات ديگر باشد. در اينجا قصد داريم تا  استفاده از آبسلانگ  را به عنوان يك آتل دهاني معرفى كنيم. روش استفاده بدين صورت بود كه يك سر آبسلانگ را در راستاي سطح بيروني دندان‌هاي بالايي تا دندان ششم داخل دهان مي‌كنيم و آبسلانگ مشابه ديگر را در سمت ديگر دهان با همين روش وارد مي‌كنيم. ازآنجايي‌كه دندان‌ها از عقب به جلو به هم نزديك مي‌شوند دو انتهاي بيرونى آبسلانگ‌ها به هم نزديك شده و به هم حائل مي‌شوند. اين حالت زاويه‌دار شدن اجبارى ابسلانگ‌ها در دهان موجب كشش بر رو گوشه لب‌ها شده و همانند آتل دهانى عمل مي‌كنند. در كل،آتل‌هاي دهانى گران بوده و به راحتي و براى همه در دسترس نيستند. از طرفى چون يك‌بار مصرف نيستند رعايت نظافت و تميزى آن‌ها نيز ضرورت دارد. مزاياى آبسلانگ در دسترس بودن، ارزانى، سبكى، يك‌بار مصرف و بهداشتى بودن آن است. استفاده از آن نيز فوق‌العاده ساده و توسط همه قابل استفاده است. بنابراين ما استفاده از آبسلانگ را به عنوان يك وسيله قابل دسترس، ارزان، سبك، ساده و يك‌بار مصرف و بهداشتى و كارآمد براي جلوگيري از تنگى دهان پيشنهاد مي‌كنيم.