به‌‌گزيني كريدور زيستگاهي گونه پلنگ ايراني در پارك ملي گلستان با استفاده از روش تئوري مدار الكتريكي

پارك ملي گلستان به‌عنوان منطقه‌‌اي منحصربه‌فرد به لحاظ شرايط توپوگرافي ويژه و شرايط اقليمي از كيفيت زيستي برخوردار است. پلنگ زيرگونه ايراني يكي از گونه‌‌هاي پرچم اين منطقه است كه در رده‌‌بندي اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت و منابع‌طبيعي (IUCN) در طبقه در خطر انقراض قرار دارد. مهم‌ترين عامل در كاهش جمعيت اين‌گونه، تخريب و نابودي زيستگاه‌‌هاي آن معرفي شده است. بنابراين، شناخت عوامل موثر بر مطلوبيت زيستگاه پلنگ به‌عنوان يك ابزار كارآمد، مي‌‌تواند مديران را در مديريت و حفاظت از زيستگاه‌‌هاي باقيمانده و به‌‌گزيني لكه‌‌هاي جديد ياري رساند. در اين مطالعه ابتدا به يافتن مطلوب‌‌ترين نقاط براي زيستگاه پلنگ ايراني پرداخته شد. با استفاده از مدل ارزيابي چند معياره، چهار لكه به‌عنوان لكه‌هاي بهينه به دست آمد. در ادامه‌‌ پژوهش از تئوري مدار الكتريكي براي بررسي ارتباطات زيستگاه پلنگ ايراني بين لكه‌‌هاي مذكور استفاده شد و بر اساس نقشه‌‌هاي جريان، الگوي حركت و ارتباطات عملكردي براي گونه‌‌ي هدف و همچنين نواحي مهم ارتباطي در منطقه مطالعاتي شناسايي شد. در انتها سه لكه‌‌ي زيستگاهي به همراه راه ارتباطي مابين آنها از قسمت شمال‌‌غربي پارك ملي تا جنوب‌‌شرقي پارك در محدوده‌‌ مركزي بهترين مسير براي گونه‌‌ي پلنگ ايراني پيشنهاد شد. نظريه‌‌ي مدار الكتريكي نشان داده كه مي‌‌تواند در مدل‌‌سازي طراحي كريدور در سيماي سرزمين بسيار مفيد واقع شود.