تحليل هم نويسندگي علمي مراكز تحقيقات علوم پزشكي استان گيلان

سابقه و هدف: همكاري پژوهشگران در سطح داخلي و بين المللي، شكل گسترده اي از مشاركت علمي است كه نتايج مطالعات در اين حيطه، بر اهميت و مزاياي آن تأكيد دارد. اين پژوهش با هدف تعيين ميزان هم نويسندگي پژوهشگران مراكز تحقيقات علوم پزشكي استان گيلان انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و با روش هاي اسنادي و پيمايشي با رويكرد علم سنجي انجام گرفته است. براي تعيين مشاركت پذيري نويسندگان از فرمول ضريب مشاركت استفاده شده است. داده هاي مورد نياز پژوهش از پايگاه استنادي Scopus استخراج گرديد و نقشه همكاري هاي علمي با استفاده از نرم افزار UCINET ترسيم شد. يافته ها: توليدات علمي مراكز تحقيقاتي استان گيلان، 1140 مورد و ميزان همكاري هاي علمي كل مراكز 5171 مورد بوده است. كه از اين مقدار سهم مركز تحقيقات اورولوژي با 310 توليد علمي و 1608 همكاري بيشترين و مركز تحقيقات علوم دندانپزشكي با 157 توليد علمي و 151 همكاري كمترين ميزان همكاري را دارا بودند. اين دانشگاه بيشترين هم نويسندگي را به ترتيب با كشورهاي آمريكا و سوئد، اسپانيا و آلمان داشته است. ضريب همكاري كلي نيز 0/40 بدست آمد. نتيجه گيري: همكاري بين المللي مراكز تحقيقات علوم پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در سطح نسبتاً پاييني قرار دارد.