پژوهش‌هاي مديريت ورزشي دانشگاه تهران: تحليل محتوا

سابقه و هدف: قدرت يك رشته دانشگاهي به بدنه دانش متمايزي است كه بوسيله رشته ديگري فراهم نشده باشد. پژوهش ها در قالب پايان نامه و رساله ميبايست بخش وسيعي از اين بدنه را بسازند. تحقيق حاضر به بررسي اين قالب ها در جهت ساخت دانش جديد در حوزه مديريت ورزشي مي پردازد. مواد و روشها: روش تحقيق توصيفي و مسير اجرا تحليل محتواست. جامعه آماري تحقيق متشكل از 167 پايان نامه و رساله است كه از سال 1390 لغايت 1395 به چاپ رسيدهاند. ابزار تحقيق، برگه كدگذاري متعلق به قاسمي و همكاران و ضريب توافق (پي اسكات) بين كدگذاران 0/79 بوده است. آزمون خي دو در سطح معناداري 0/05 نيز براي مقايسه گروه ها استفاده گرديد. يافتهها: 52/8% پژوهش ها به هيچ رشته ورزشي اشاره نكرده اند. از بين مابقي مطالعات 14/8% در خصوص فوتبال يا فوتسال و بازيكنان و مربيان و يا سازمان هاي مديريتي اين رشته بوده است. اكثر عناوين از رشته هاي ديگر مانند مديريت است و به موضوعات برخاسته از رشته تربيت بدني كه جزء ويژگي هاي آن محسوب مي شود مانند وضعيت اردو (0/6%)، اوقات فراغت (0/6%) و رويداد ورزشي (1/7%) كمتر پرداخته شده است. اگرچه گرايش هاي بازاريابي، اماكن و رويدادهاي ورزشي هم زمان در دانشكده افتتاح شدند، ولي در 10/3% از مستندات، بازاريابي آميخته متغير اول است و گرايش كمتري به دو عنوان ديگر بوده است. 51/7% پژوهش ها با فرضيه و 46/6% با سوال شروع شده است. بين موضوعات تحقيق و رشتههاي ورزشي بر اساس اساتيد راهنما تفاوت معني دار مشاهده شد. نتيجهگيري: براي ساخت بدنه دانش در مديريت ورزشي علاوه بر موضوعات مشترك مي بايست توجه به موضوعات تخصصي تر كه برخاسته از زمينه ورزش هستند، مد نظر دانشجويان، اساتيد و برنامه ريزان اين رشته قرار گيرد.