تعيين عوامل مرتبط با اضطراب پژوهشي اعضاي هيئت علمي گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسي دانشگاه‌هاي ايرا‌ن

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين عوامل مرتبط با اضطراب پژوهشي اعضاي هيئت علمي گروه علم اطلاعات و دانش شناسي دانشگاه هاي ايران انجام گرفته است. مواد و روش ها: جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي اعضاي هيئت علمي تمام وقت شاغل در گروه علم اطلاعات و دانششناسي دانشگاه هاي كشور در سال تحصيلي 93- 1392 است كه تعداد كل آنها 181 نفر است. از اين تعداد 139 نفر همكاري لازم را در تكميل پرسشنامه داشتند. روش انجام پژوهش حاضر پيمايشي تحليلي و ابزار گردآوري داده پرسشنامه اضطراب پژوهش هيگينز -كوترليك ميباشد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته ها: يافته ها نشان داد كه حدود 63 درصد از پاسخگويان ميزان اضطراب بالايي دارند و در 37 درصد باقيمانده نيز سطح اضطراب در حد متوسط است. نتايج مربوط به آزمون هاي همبستگي حاكي از آن است كه بين مؤلفه هاي دو متغير پيش بين مهارتهاي آموزشي و عوامل محيطي با اضطراب پژوهش رابطه معنادار و منفي وجود دارد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه مؤلفه هاي اين دو متغير قادرند 38 درصد از واريانس اضطراب پژوهش را تبيين كنند. نتيجه گيري: بر مبناي تحليل يافته هاي پزوهش حاضر، اضطراب ميتواند بر بهره وري اعضاي هيئت علمي تأثير منفي گذاشته و از اين طريق عدم پيشرفت اعضاي هيئت علمي را به همراه داشته باشد. آشكار است كه با تداوم چنين شرايطي، بازار توليدات علمي در نظام آموزش عالي دچار ركود شده و سبب گردد اين نظام نتواند به ايفاي كاركردهاي خود يعني آموزش و پژوهش در جامعه ادامه دهد.