بررسي الگوي شاخص‌هاي استنادي پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكي همدان: امكان‌سنجي پيش‌گويي شاخص‌هاي علم‌سنجي

سابقه و هدف: امروزه استخراج شاخص هاي علمسنجي در پيش بيني وضعيت علمي پژوهشگران، سازمان و كشورها در عرصه هاي گوناگون ملي، بين المللي كاربردهاي فراواني پيدا كرده است. هدف مطالعه حاضر، تعيين ميزان مشاركت در توليد علم و الگوي مشاركت پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكي همدان بر اساس سه پايگاه اطلاعاتي Web of Science، Scopus و Google Scholar مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع علم سنجي و كاربردي است و بر اساس اطلاعات 100 پژوهشگر برتر پايگاه اطلاعاتي ISI از نظر تعداد مقالات در سال 2014 انجام شد. تعداد مقالات، استنادات، شاخص اچايندكس براي اين 100 نفر برتر از پايگاه هاي WoS، Scopus و Google Scholar از سال 2012 تا 2014 استخراج گرديد. تحليل ها با استفاده از نرم افزار SPSS، Stata و R انجام شد. يافته ها: تعداد انتشارات و استنادات در هر سه پايگاه طي سه سال روندي افزايشي داشته است. همبستگي تعداد انتشارات گوگل اسكالر با تعداد استنادات وب علوم و اسكوپوس ضعيف اما معنيدار بود. برازش مدل رگرسيون دوجمله اي منفي نشان داد، افزايش يك مقاله در گوگل اسكالر هفت درصد تعداد انتشارات وب علوم و اسكوپوس را افزايش مي دهد. برازش مدل رگرسيون دوجمله اي منفي متورم در صفر نشان داد، شانس صفر بودن تعداد استنادات اسكوپوس و وب علوم با افزايش يك مقاله در گوگل اسكالر به ترتيب 0/66 و 0/27 برابر مي شود و با افزايش تعداد استنادات در گوگل اسكالر تعداد استنادات اسكوپوس و وب علوم به ترتيب 2% و 3% افزايش مييابد. نتيجه گيري: تعداد انتشارات، استنادات و شاخص هرش در سه پايگاه داده ارتباط قوي مستقيم دارند. مدل دوجمله اي منفي و دو جمله اي منفي متورم در صفر ميتواند به ترتيب مدلي مناسب براي تعداد انتشارات و استنادات در پايگاه اسكوپوس و وب علوم باشد.