وضعيت همكاري گروهي نويسندگان مجله خانواده‌پژوهي دانشگاه شهيد بهشتي

سابقه و هدف: همكاري علمي فرآيندي است كه طي آن دو يا چند نويسنده با هدف خلق اثري مشترك، منابع و استعدادهاي خود را به اشتراك مي گذارند. هدف از اين پژوهش بررسي وضعيت همكاري گروهي نويسندگان مجله خانواده پژوهي دانشگاه شهيد بهشتي مي باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با استفاده از روش هاي علم سنجي انجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش شامل تمام مقالات مجله خانواده پژوهي دانشگاه شهيد بهشتي طي سال هاي ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ بوده است. در اين پژوهش تعداد ۳۲۰ مقاله و ۹۱۱ نويسنده مقاله مورد بررسي قرار گرفت و براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از نرم افزار Excel و SPSS استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه طي سال هاي مورد بررسي، در مجله خانواده پژوهي هر مقاله ۲/۸% نويسنده داشته است. همچنين مشخص گرديد كه متوسط ضريب همكاري نويسندگان مقالات خانواده پژوهي در سال هاي ياد شده ۰/۶۰% بوده است. علاوه بر اين، بيشترين ميزان نويسندگان مقالات به ترتيب به دانشگاه هاي شهيد بهشتي، اصفهان و تهران اختصاص داشته است. در مجموع سال هاي مورد بررسي، متوسط تعداد نويسندگان مقالات مجله خانواده پژوهي تقريبا ۳ نويسنده بوده است. نتيجه گيري: ميزان همكاري علمي در مجله خانواده پژوهي پايين بوده است.