مدل‌سازي تأثير اعتياد به اينستاگرام بر اعتمادبه‌نفس و حس خوشبختي دانشجويان (مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه علوم و تحقيقات تهران، 1398)

طي ده سال گذشته، شبكه‌هاي اجتماعي مجازي، به جنبه‌اي از جامعه مدرن تبديل ‌شده‌اند و به‌طور اخص، شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر تصوير مانند اينستاگرام، به نحو فزاينده‌اي رشد يافته‌اند، اما هنوز هم بسياري از آثار آنها بر نگرش و رفتار كاربرانشان ناشناخته است. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير اعتياد به اينستاگرام بر سطح انتظارات و خواسته هاي دانشجويان بوده است كه بر اساس نظريه محروميت نسبي مي تواند اعتمادبه‌نفس و احساس خوشبختي افراد را تحت تأثير قرار دهد. پژوهش در سال 1398 انجام ‌گرفته و داده‌هاي آن از طريق پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته جمع‌آوري شد كه روايي آن، با روش روايي صوري و همگرا و پايايي آن، با آلفاي كرونباخ ارزيابي و تأييد شده است. نمونه پژوهش شامل 211 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم و تحقيقات تهران بوده است كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده‌اند و پرسشنامه، به‌صورت الكترونيكي و با استفاده از گوگل فرم برايشان ارسال شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان مي‌دهد كه اعتياد به اينستاگرام، تأثير منفي و معنادار بر احساس خوشبختي و اعتمادبه‌نفس دانشجويان و داشتن اعتمادبه‌نفس، اثر مثبت و معنادار بر حس خوشبختي آنان دارد. به‌عبارت ‌ديگر، اعتياد به اينستاگرام منجر به كاهش اعتمادبه‌نفس و احساس خوشبختي در دانشجويان مي‌شود.