بررسي ارتباط بين فشار بار مراقبتي ، اضطراب و افسردگي در مراقبان سالمندان آلزايمري

مقدمه: ارايه مراقبت طولاني مدّت به بيماران مبتلا به آلزايمر، با افزايش خطرات ابتلا به بيماري جسمي و رواني براي مراقبين همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعيين فشار بار مراقبتي و بررسي ارتباط اضطراب و افسردگي وفشار بار مراقبتي در مراقبان سالمندان مبتلا به آلزايمر انجام شد. روش كار: در اين پژوهش مقطعي از نوع همبستگي، 315 مراقب 20 تا 85 ساله كه مراقبت مستقيم از سالمندان مبتلا به آلزايمر را به مدّت حدّاقل 6 ماه به عهده داشتند، باروش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب شدند. جمع آوري داده ها در سال 1398 انجام گرفت. محيط پژوهش انجمن آلزايمر ايران بود. داده ها به وسيله پرسشنامه اضطراب بك(BAI) و افسردگي بك(BDI) و فشار بار مراقبتي (CBI) جمع آوري و با استفاده از نسخه 22 spss تجزيه و تحليل شدند. به منظور دستيابي به اهداف پژوهش از درصد فراواني ،آزمونهاي آماري تي مستقل، آناليز واريانس استفاده گرديد. يافته ها:اكثرمراقبان سالمندان آلزايمري در اين تحقيق فشاربار مراقبتي متوسط تا شديدي را تحمل مي نمودند، (65.9 درصد). همبستگي بين فشار بار مراقبتي و اضطراب (65/ 0) و افسردگي (0.52 ) معنادار بود(P 0.005) .سطح اضطراب و افسردگي در بين اكثر مراقبان نرمال تا خفيف به ترتيب (71.9 درصد )و( 83.5 درصد) برآورد شد. نتيجه گيري:با توجّه به وجود ارتباط معنادار بين اضطراب و افسردگي و فشار بار مراقبتي در اين مطالعه ، سلامت مراقبان سالمندان مبتلا به آلزايمر يك مسأله بهداشتي مهم است كه نيازمند توجّه جدي از سوي ارايه كنندگان خدمات بهداشتي دارد.