تأثير سرمايه انساني بر سرمايه فكري در پژوهشكده‌هاي حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهي

مقدمه: شرايط خاص اقتصادي و اجتماعي باعث گرديده مزيت رقابتي سازمان‌ها ديگر بر پايه دارايي‌هاي مشهود آن‌ها نباشد و سرمايه‌هاي فكري به عنوان مهم‌ترين سرمايه، جايگزين سرمايه‌هاي مالي گرديده است. هدف از اين مطالعه، تعيين تأثير سرمايه انساني بر سرمايه فكري، در پژوهشكده‌هاي حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهي شهر تهران بود. مواد و روش كار: پژوهش حاضر مطالعه‌اي موردي و به لحاظ بعد نتيجه، كاربردي بود. جامعه پژوهش، كليه اعضاي هيئت‌علمي و كارشناسان پژوهشي پژوهشكده‌هاي حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهي شهر تهران بودند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگرساخته بوده كه روايي آن به تائيد نظر خبرگان حوزه مديريت بهداشت و درمان رسيده و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0/84 محاسبه گرديده است. ابزار تحليل مورد استفاده نرم‌افزارهاي SPSS20 و PLS3 است. يافته ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد سرمايه انساني به طور معني‌دار بر سرمايه فكري تأثير دارد. از ميان مؤلفه‌هاي سرمايه انساني، بيشترين وزن مربوط به متغير نگرش و انگيزش با ضريب 0/897 بود. مقدار شاخص GOF براي برازش كلي مدل برابر با 0/535 به‌دست آمد كه حصول اين مقدار براي اين شاخص، برازش بسيار مناسب مدل كلي را تائيد مي‌كند. نتيجه گيري: توجه به اهميت مؤلفه سرمايه انساني به عنوان يكي از اجزاي سرمايه فكري در سازمان‌هاي دانش محور، مديران بايد زمينه‌اي فراهم كنند تا بهره‌برداري از اين سرمايه به خوبي انجام گيرد و موجب خلق ارزش‌افزوده و نوآوري شود.