ترك با مسئوليت شخصي و عوامل مؤثر بر آن در بيماران مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني ضيائيان

زمينه و هدف: تصميم گيري در خصوص توقف يا ادامه درمان، پس از آگاهي از عوارض و خطرات احتمالي از حقوق بيماران مي باشد. از طرفي ديگر، ترك بيمارستان با مسئوليت شخصي مي تواند سلامت بيماران را تهديد نمايد. لذا اين مطالعه جهت تعيين علل ترك با مسئوليت شخصي، بمنظور جلوگيري از اثرات منفي آن بر بيماران و افزايش هزينه ها انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين تحقيق 342 بيماري كه با مسئوليت شخصي بيمارستان را ترك كرده بودند وارد مطالعه شدند. حداكثر تا 48 ساعت پس از ترك، با بيماران تماس تلفني برقرار و با كسب رضايت، در مورد علل ترك و آگاهي از خطرات و عوارض احتمالي مورد پرسش قرار گرفتند. همچنين علل ترك بيمارستان با مسئوليت شخصي در سه حيطه بيمار، شرايط بيمارستاني و علل تركيبي طبقه بندي گرديد. نتايج: يافته هاي مطالعه نشان داد 48.5% بيماران با دلايل شخصي (حيطه بيمار)، 26% به دليل نارضايتي از خدمات (شرايط بيمارستاني) و 25.5% به دليل تركيبي از علل بيمارستان را با مسئوليت شخصي ترك كردند. بيشتر بيماران ترك با مسئوليت شخصي در اورژانس بستري بودند (P 0.001). از طرفي يافته ها حاكي از وجود ارتباط بين نوع بيماري (0.037=p) و شيفت مراجعه بيماران (0.002=p) با نوع ترخيص بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، بنظر ميرسد برنامه ريزي جهت تأمين و حفظ نيروي انساني، آموزش با تاكيد بر پرسنل جديدالورود، نظارت بر عملكرد كادر درمان و ساماندهي سيستم ترياژ از اقدامات كنترلي ضروري در ترك با مسئوليت شخصي ميباشند