سطح خودكارآمدي مديران ارشد بيمارستانها در مقابله با حوادث و بلايا

زمينه و هدف: بيمارستانها به دليل ماهيت كاري خود مستقيماً تحت تأثير حوادث و بحرانها قرار دارند كه ارائۀ خدمات در آنها تنها با پرسنل آگاه كه توانايي و اعتماد بنفس لازم براي مواجهه با بحرانها را داشته باشند امكانپذير است. هدف از اين پژوهش تعيين خودكارآمدي مديران ارشد بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران در مقابله با حوادث و بلايا بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصيفي تحليلي و كاربردي بود كه در سال 1394 در كليه بيمارستان هاي دولتي وابسته و خصوصي تحت نظارت دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام گرفت. جامعه پژوهش تمامي مديران ارشد بيمارستان ها بودند و داده ها از طريق پرسشنامه اي محقق ساخته كه از نظر روايي و پايايي تأييد شده بود، جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي تحليل شد. نتايج: سطح خودكارآمدي مديران ارشد بيمارستانها در مواجهه با بحرانها در حد متوسط ارزيابي شد (101 از 130) كه در بين مردان متاهل با سابقه حضور در شرايط بحراني بيشتر بود. همچنين در بين مديران اورژانس و مسن تر نيز تا حدي (بطور حاشيه اي) بالاتر بود. با اين وجود، متغيرهايي همچون سابقۀ شركت در دوره هاي آموزشي مديريت بحران و عضويت در سيستم فرماندهي رابطه اي با خودكارآمدي نشان نداد. نتيجه گيري: با توجه به ارتباط خودكارآمدي افراد با سن و سابقه حضور در شرايط بحراني، به نظر مي رسد بايد در انتخاب افراد براي اين نوع شرايط به اين متغيرها دقت بيشتري لحاظ گردد. همچنين، دارا بودن تجارب موفق در ادارۀ موقعيت هاي چالش برانگيز باعث ارتقاء سطح خودكارآمدي مديران مي گردد. از اين رو، استفاده از روشهايي همچون شبيه سازي و يا انجام مانورها مي تواند به آشنا ساختن مديران با شرايط احتمالي در هنگام وقوع سوانح كمك شاياني نمايد.